Η διαιτησία του Σαββάτου και η χαμένη (επικοινωνιακή) ευκαιρία

Η επικοινωνία δεν είναι απλή υπόθεση. Αντίθετα, το επικοινωνιακό παιχνίδι, όταν το παίξεις σωστά, ανεβάζει/κατεβάζει κυβερνήσεις, επηρεάζει αντιλήψεις και συνήθειες, διαμορφώνει τάσεις, κερδίζει μάχες όχι μόνο εντυπώσεων, αλλά και ουσίας.

Κάθε οργανισμός που αλληλεπιδρά με το κοινό επιβάλλεται να διαθέτει (α) σαφή επικοινωνιακή στρατηγική, και (β) επικοινωνιακή δράση που να συνάδει με τη στρατηγική αυτή.

Κατά τη διαμόρφωση της επικοινωνιακής στρατηγικής πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα ακόλουθα:

• το όραμα του οργανισμού (vision): ποιος είμαι, πού θέλω να πάω, ποιο θέλω να είναι το στίγμα μου 
• το κοινό-στόχος (target audience)
• ο ανταγωνισμός (competition)
• το νομικό πλαίσιο (legislation)
• οι Αρχές (authorities)

Στην ουσία, η επικοινωνιακή στρατηγική είναι το πλαίσιο το οποίο καθορίζει όλη την επικοινωνιακή δράση, ανάλογα με την περίπτωση και τις ανάγκες που προκύπτουν στην πορεία.

Είναι λάθος η επικοινωνιακή δράση να εκδηλώνεται με τρόπο που δεν συνάδει με την αντίστοιχη στρατηγική. Είναι λάθος να εκδηλώνεται παρορμητικά και με τρόπο ασύνδετο με τις πιο πάνω παραμέτρους βάσει των οποίων διαμορφώθηκε η επικοινωνιακή στρατηγική.

Έχει ο ΑΠΟΕΛ σαφή επικοινωνιακή στρατηγική; 

Αυτό το γνωρίζουν οι ιθύνοντες στην εταιρεία, θεωρούμε όμως ότι σίγουρα έχει μία σαφή επικοινωνιακή στρατηγική που καθορίζει το πώς να διαχειρίζεται επικοινωνιακά τις διάφορες καταστάσεις που προκύπτουν. 

Μέσα από την πορεία του ποδοσφαιρικού ΑΠΟΕΛ τα τελευταία χρόνια και τις εγχώριες αλλά και διεθνείς επιτυχίες, η εταιρεία καλείται να λειτουργήσει με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων που δημιουργούν οι ευκαιρίες που παρουσιάζονται, αξιοποιώντας αυτές αλλά και διαχειριζόμενη ορθά τις απειλές που εκ των πραγμάτων αυξάνονται όσο αυξάνονται οι επιτυχίες.

Αντι-ΑΠΟΕΛισμός: η απειλή

Μια απειλή που είναι πολύ έντονα αισθητή στον κόσμο του ΑΠΟΕΛ είναι ο αντι-ΑΠΟΕΛισμός. Και είναι απειλή όχι διότι μας ενοχλεί που δεν μας συμπαθούν/αγαπούν όλοι αλλά επειδή έχει πολλαπλές επιπτώσεις που διαμορφώνουν ενίοτε αρνητικά δεδομένα για την ομάδα μας. Επηρεάζουν διαιτητές και δημιουργούν αρνητικές συνθήκες για τον ΑΠΟΕΛ εντός των αγωνιστικών χώρων. Και ενώ αυτό αντικειμενικά είναι προφανές, η προπαγάνδα που κατευθύνεται από τους αντι-ΑΠΟΕΛίστες έχει δημιουργήσει την ακριβώς αντίθετη εντύπωση, ότι δηλαδή ο ΑΠΟΕΛ ευνοείται από τη διαιτησία. Δηλαδή, η επικοινωνιακή στρατηγική των "αντί" είναι πετυχημένη, αφού αξιοποιούν κάθε "ευνοϊκό" σφύριγμα που παίρνει ο ΑΠΟΕΛ, που στην ουσία δεν είναι τίποτε περισσότερο από αυτό που ΟΛΕΣ οι ομάδες παίρνουν κατά καιρούς, και το αναδεικνύουν ως αιχμή δόρατος για να δημιουργήσουν το αρνητικό κλίμα που επιθυμούν ελπίζοντας ότι αυτό θα λειτουργήσει τη δεδομένη στιγμή με τέτοιο τρόπο που να έχει αρνητικές επιπτώσεις στον ΑΠΟΕΛ. Και τα καταφέρνουν.

Η διαιτησία του Σαββάτου και η χαμένη (επικοινωνιακή) ευκαιρία

Μία από τις επιπτώσεις της επιτυχημένης επικοινωνιακής στρατηγικής των "αντί" είναι η απροθυμία των "ουδέτερων" αθλητικογράφων να υποστηρίξουν τον ΑΠΟΕΛ τις πολλές φορές που αδικείται από τη διαιτησία, αφού το "λαϊκό" συναίσθημα δεν σηκώνει τέτοια υποστήριξη, αντίθετα απαιτεί "αίμα" όσον αφορά την ομάδα μας. Αυτό είναι κάτι που όλοι εμείς οι οπαδοί του ΑΠΟΕΛ το βιώνουμε διαχρονικά, εξ ου και το προσφιλές "ΑΠΟΕΛ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ", κάτι που δεν είναι ένα απλό σύνθημα, είναι βίωμα που κάθε ΑΠΟΕΛίστας έχει νοιώσει στο πετσί του.

Το προηγούμενο Σάββατο βιώσαμε μια ξεδιάντροπη και απροκάλυπτα εχθρική διαιτησία. Η σφαγή έγινε χωρίς χειρουργικό γάντι με περισσή θρασύτητα μέσα στο ίδιο μας το σπίτι. Και ήταν τόσο ξεδιάντροπη, που σύσσωμος (σχεδόν) ο αθλητικός τύπος εξεμάνη και υποστήριξε τον ΑΠΟΕΛ, μια από τις ελάχιστες φορές που συμβαίνει κάτι τέτοιο τα τελευταία χρόνια. Ίσως και η μοναδική σε τέτοια έκταση. 

Και ενώ τα πιο πάνω δεδομένα δημιούργησαν μια πρωτοφανή χρυσή επικοινωνιακή ευκαιρία για την εταιρεία ΑΠΟΕΛ, δυστυχώς η αντίδραση ήταν κατά την άποψή μου η χειρότερη δυνατή, μια προβλεπτή αντίδραση η οποία έδωσε την ευκαιρία στον αντίπαλο να πει αυτά ακριβώς που λένε για χρόνια οι "αντί" και που από το τελευταίο σφύριγμα του θρασύτατου Βασίλη Δημητρίου μέχρι και τη δημοσίευση της ανακοίνωσης της εταιρείας ένοιωθαν για πρώτη φορά άβολα να επαναλάβουν και κρύφτηκαν (για λίγο) στο πετσί τους: "Ο παραχαϊδεμένος, από πολλούς, ΑΠΟΕΛ θα πρέπει, επιτέλους, να μάθει να χάνει..". 

Τι ακριβώς εξυπηρέτησε μια ανακοίνωση η οποία έλεγε αυτά που όλοι είδαν (και αυτοί που ήθελαν και αυτοί που δεν ήθελαν να τα δουν) και που σύσσωμος ο αθλητικός τύπος επεσήμανε;

Εξυπηρέτησε ΜΟΝΟ τον αντίπαλο που άδραξε την ευκαιρία και πήρε το αμυντικό ριμπάουντ και σκόραρε ένα πανεύκολο γκολ στην αντεπίθεση!

Πώς θα έπρεπε να αντιδράσει η εταιρεία;

Κατά την άποψή μου, η εταιρεία θα έπρεπε να αντιδράσει με τρόπο που να συνάδει με:

• το εκτόπισμα της ομάδας
• τη μέχρι τώρα διαγραφόμενη επικοινωνιακή στρατηγική

Επικοινωνιακός στόχος: η αξιοποίηση της ευκαιρίας για ένα "χαστούκι" στον αντι-ΑΠΟΕΛισμό.

Ένα δείγμα επικοινωνιακά ορθής αντίδρασης θα ήταν το πιο κάτω (πάντα κατά την άποψή μου):

"Η εταιρεία ΑΠΟΕΛ Ποδόσφαιρο Λτδ, συναισθανόμενη την ευθύνη που φέρει ως η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική ομάδα της Κύπρου, δεν θα μπει στη διαδικασία να προκαλέσει περισσότερο την αγανάκτιση των οπαδών της εκδίδοντας ανακοινώσεις προς λαϊκή κατανάλωση. Όλοι είδαν τι έγινε το περασμένο Σάββατο, και αυτοί που ήθελαν να δουν, και αυτοί που δεν ήθελαν. Η εταιρεία ΑΠΟΕΛ Ποδόσφαιρο διαβεβαιώνει τους οπαδούς της ότι θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για προστασία της ομάδας μέσω ενεργειών που θα αποσκοπούν στην ουσία. Ο δρόμος είναι μακρύς και καλούμε τον ΥΠΕΡΟΧΟ κόσμο του ΑΠΟΕΛ να συνοδεύσει την ομάδα στο δρόμο αυτό μέχρι τον εξώστη."

Δυστυχώς η ευκαιρία χάθηκε. Κρίμα.