Για όσα μαζί σου μέχρι τώρα έχω ζήσει...

..... σου είπα ΠΟΣΟ, ΜΑ ΠΟΣΟ Σ'ΑΓΑΠΩ;;;;

Κάποιοι μου λένε ότι "εύκολα παρέδωσα τα όπλα". Ότι το βάζω εύκολα κάτω. Ότι τίποτα δεν χάθηκε, ότι υπάρχουν ακόμα ελπίδες, ότι θα το παλέψουμε, ότι ακόμα ΜΠΟΡΟΥΜΕ...........

Εδώ ελπίζαμε για ανατροπή μέσα στο Bernabeu, και δεν θα ελπίζουμε σε ανατροπή του -2 στο Πρωτάθλημα Λαϊκής Τράπεζας;


Και βέβαια ελπίζουμε. Η μεγάλη διαφορά τώρα όμως, είναι ότι ΔΕΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΜΑΣ. Και κακά τα ψέματα, όλοι ξέρουμε ότι στην Κύπρο ζούμε. Στην Κύπρο όπου, αν ο στόχος των συνδιεκδικητών ΔΕΝ είναι να κατακτήσουν οι ίδιοι το πρωτάθλημα, τότε είναι ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ Ο ΑΠΟΕΛ. Θα κοροϊδευόμαστε;

Μέχρι το Σάββατο ήταν στα πόδια μας (και στα χέρια μας). Τώρα πια, ΟΧΙ. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά.

Και λένε ότι πρέπει να ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ. Μα να πιστέψουμε σε τι;; Ότι μπορεί ο ΑΠΟΕΛ να κάνει δύο νίκες; ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΜΠΟΡΕΙ, ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΑΥΤΟ.

Και μετά; Αυτό το μετά μας κόβει τα πόδια (και την πίστη για κατάκτηση του πρωταθλήματος).

Με πείραξε πολύ, πάρα πολύ, όσο δεν περιγράφεται, η ισοπαλία του Σαββάτου. Και το μυαλό μου το κατέκλυσαν χιλιάδες σκέψεις του "γιατί", "τι πήγε λάθος", "πού έγιναν τα λάθη", "ποιος έκανε τα λάθη", "τι διαφορετικό θα μπορούσε να είχε κάνει ο Α ή ο Β ή ο Γ" κλπ κλπ κλπ

Μπορώ όμως να καταλογήσω ευθύνες ρε παιδιά; Όταν μια Μπαρτσελόνα έχασε σε μια βδομάδα ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ, CHAMPIONS LEAGUE ΚΑΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ, μπορώ εγώ να καταλογήσω ευθύνες σε οποιονδήποτε στον ΑΠΟΕΛ;

Ναι, σίγουρα κριτική πρέπει να γίνεται. Για να εντοπίζονται τα λάθη και αδυναμίες, να διορθώνονται και να μην επαναλαμβάνονται.

Όταν όμως έχεις έναν Ιβάν Γιοβάνοβιτς που απέδειξε ότι γίνεται όλο και καλύτερος μέσα από τη θητεία του στον ΑΠΟΕΛ, όταν βλέπεις ότι έχει διορθώσει πολλά από τα λάθη της περιόδου 2009-10 (γι αυτό και ακόμα διεκδικούμε το πρωτάθλημα φέτος, 2 αγωνιστικές πριν το τέλος και με πολύ μεγαλύτερη Ευρωπαϊκή πορεία απ΄ότι το 2009-10) - έστω κι αν δεν τα διόρθωσε όλα, τι μπορείς, τι δικαιούσαι να πεις εσύ, πέραν από ένα Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ;;;;

Και λέω τώρα: ΑΝ κερδίσει ο ΑΠΟΕΛ τους επόμενους δύο αγώνες (ΠΙΣΤΕΥΩ) και ΑΝ χάσει η αελ από την ανό (ΕΛΠΙΖΩ) τότε ΘΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ!

Υπάρχουν όμως ΔΥΟ "ΑΝ". Το πρώτο θέλει ΜΟΝΟ ΠΙΣΤΗ. Το 2ο όμως ΔΕΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ.

Ναι, ΘΑ ΤΟ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ. Και θα ΠΙΣΤΕΟΥΜΕ και θα ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ μέχρι να μας διαλύσουν και πίστη και ελπίδα ή ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΜΕ.

Κακά τα ψέματα όμως, οι πιθανότητες είναι εναντίον μας.

Ναι, θα περάσει πολύς καιρός να το χωνέψω. Το πέρασα ξανά όλο αυτό και ξέρω.

Γι αυτό πρέπει να κοιτάξω μπροστά. Είναι η μόνη μου άμυνα για να το αντιμετωπίσω.

Γι αυτό απολογούμαι στους φίλους που θεώρησαν ηττοπαθές το προηγούμενο κείμενο "Είσαι ΑΠΟΕΛ, Μπορούσες!". Δεν ήταν ηττοπάθεια, ήταν απλά μια ρεαλιστική αξιολόγηση των πραγματικών πιθανοτήτων.

Η αλήθεια είναι ότι ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ, ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ. ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ.

Αλλά, ότι και να γίνει, όσο και να πονέσω σε περίπτωση που θα διαλυθούν οι ελπίδες όλων μας, ΠΑΛΙ Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟΕΛ ΜΟΥ.....

ΓΙΑ ΟΣΑ ΜΟΥ'ΧΕΙΣ ΧΑΡΙΣΕΙ...

ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ'ΔΩΣΕΣ ΝΑ ΖΩ...

ΓΙΑ ΟΣΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΕΧΩ ΖΗΣΕΙ.

Και με ή χωρίς πρωτάθλημα, ΚΟΙΤΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΜΑΖΙ.

ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ.