Το Νο.46 και τα άλλα... "νούμερα"

Τον καλωσορίσαμε τον Στάθη, τον φιλήσαμε πατρικά στο μέτωπο, ανοίξαμε και την οικογενειακή μας αγκαλιά και τον βάλαμε μέσα. Διότι, παρόλο το "αμαρτωλό" του παρελθόν, παρόλο που τον "σκάρταραν" οι απέναντι, είναι γνωστό και ήταν πάντα φανερό ότι πρόκειται για ποδοσφαιριστή με ξεχωριστό ποδοσφαιρικό ταλέντο και μεγάλες ποδοσφαιρικές ικανότητες/δυνατότητες. Επίσης, το γεγονός ότι τον επέλεξε προσωπικά ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς λειτούργησε σαν αντίβαρο στις όποιες αντιδράσεις υπήρξαν από μικρή μερίδα οπαδών του ΑΠΟΕΛ.


Οι φανατικοί αντι-ομονοιάτες ξεσάλωσαν και είναι έτοιμοι να τον αποθεώσουν πριν καν κλωτσήσει μπάλα. Οι πιο συγκρατημένοι αναμένουν να δουν δείγματα γραφής πρώτα, και να τον αποθεώσουν μετά. Το σημαντικό όμως είναι ότι όλοι τον έχουμε αποδεχθεί, άλλοι πιο εύκολα και άλλοι πιο δύσκολα, ως τη νέα υποσχόμενη προσθήκη στην ομάδα μας.

Ως εδώ όλα καλά. Δεκτό το Νο.46 και αναμένουμε από τον μεν Ιβάν Γιοβάνοβιτς να αξιοποιήσει το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του και από τον δε Στάθη Αλωνεύτη να ιδρώσει και να ματώσει τη φανέλα της νέας του ομάδας, αποβάλλοντας σταδιακά (δεν θα είναι εύκολο) οποιαδήποτε κατάλοιπα οπαδισμού υπέρ της πρώην ομάδας του.

Το να ακούμε όμως για Γιωργαλλίδη και Η.Χαραλάμπους ως μεταγραφικούς στόχους του ΑΠΟΕΛ του αύριο, του ΑΠΟΕΛ που αναμένουμε να συνεχίσει να βάζει γερές βάσεις ούτως ώστε να καταστεί το απόλυτο Νο.1 στην Κύπρο και μια σταθερά υπολογίσιμη "μικρή" δύναμη στην Ευρώπη, προκαλεί τουλάχιστον ένα σφίξιμο στο στομάχι. Διότι, αν το Νο.46 διαθέτει ένα αδιαμφισβήτητο ποδοσφαιρικό ταλέντο, τα πιο πάνω "νούμερα" δεν διαθέτουν τίποτε άλλο εκτός από "αμαρτωλό παρελθόν" (ως πρώην παίκτες του αιώνιου) και απλά καλές παρουσίες σε μια ομάδα την οποία θεωρούμε (και είναι) υποδεέστερη του ΑΠΟΕΛ. Σε όλα τα επίπεδα.

Θέλω να πιστεύω ότι οι φήμες για τα "νούμερα" αυτά είναι εντελώς αβάσιμες και δεν υπάρχει περίπτωση ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς να προσθέσει στο ρόστερ του ΑΠΟΕΛ του αύριο ποδοσφαιριστές τέτοιου επιπέδου που, κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν θα μπορέσουν ποτέ να ανταποκριθούν στο επίπεδο της ομάδας μας και των συμπαικτών τους.

Θυμίζω κάτι που είχα γράψει αμέσως μετά την απώλεια του φετεινού πρωταθλήματος, στο κείμενο "Το "χαλί" κόνσεπτ" (http://harascafe.blogspot.com/2012/05/blog-post_06.html?utm_source=BP_recent):

"... να βεβαιωθούμε ότι ΟΛΟΙ οι ποδοσφαιριστές που θα απαρτίζουν το ρόστερ του ΑΠΟΕΛ 2012-13 θα είναι ενός επιπέδου και πάνω. Δεν μπορεί να συνυπάρχουν στο ίδιο ρόστερ ποδοσφαιριστές ικανότητας π.χ. 7-8 και 2-3. Υποχρεωτικά, θα έρθει η στιγμή που ο ποδοσφαιριστής του 7-8 δεν θα μπορεί να αποδώσει στο επίπεδο εκείνο λόγω της ύπαρξης ποδοσφαιριστών χαμηλών ικανοτήτων στην ομάδα. Το ποδόσφαιρο είναι ΟΜΑΔΙΚΟ ΣΠΟΡ, κάθε μονάδα στο γήπεδο μετρά και επηρεάζει τις υπόλοιπες μονάδες, και κατ΄επέκταση ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ."

Γνωρίζω ότι είναι πάγια τακτική του επίσημου ΑΠΟΕΛ να μην σχολιάζει μεταγραφικές φήμες και δημοσιεύματα (και συμφωνώ απόλυτα με την τακτική αυτή). Θα ένοιωθα όμως πολύ καλύτερα και άνετη αν, σε περιπτώσεις εντελώς αβάσιμων φημών και δημοσιευμάτων, έβγαιναν και τις διέψευδαν ούτως ώστε να καθησυχάζουν εμάς, τους αγχώδεις οπαδούς, από τη μια και να βάζουν φρένο στην προσπάθεια κάποιων να ψηλώσουν το κασέ τους εκμεταλλευόμενοι (ή προκαλώντας) φήμες για δήθεν ενδιαφέρον από τον ΑΠΟΕΛ.

Η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς υπάρχει, είναι καθολική, και δεδομένη. Και σίγουρα πίσω από κάθε κίνηση υπάρχει κάποιο σκεπτικό και συγκεκριμένη λογική. Το σκεπτικό και η λογική πίσω από την απόκτηση του Στάθη Αλωνεύτη ήταν προφανή και δεν χρειαζόταν να μας τα εξηγήσει κανείς. Το σκεπτικό και η λογική όμως πίσω από πιθανή πρόθεση απόκτησης των δύο πιο πάνω αναφερόμενων ποδοσφαιριστών δεν είναι καθόλου προφανές, σε μένα τουλάχιστον. Κατά συνέπεια, αν δεν πρόκειται για αβάσιμες φήμες (κάτι που εύχομαι και ελπίζω), τότε θα ήθελα πάρα πολύ να ακούσω το σκεπτικό και τη λογική πίσω από τέτοιου είδους προθέσεις.

Μια άλλη φήμη που κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες είναι η πιθανή απόκτηση από τους αιώνιους του Μαρσίνιο. Ενός ποδοσφαιριστή που έφερε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον ΑΠΟΕΛ, και που με τη δική του καθοδήγηση απέδωσε το μάξιμουμ (κατά τη γνώμη μου) που μπορεί να αποδώσει. Δεν θα με ευχαριστήσει να τον δω να αγωνίζεται στους απέναντι, αλλά δεν πιστεύω κιόλας ότι σε τέτοια περίπτωση θα μπορέσει, χωρίς την καθοδήγηση του Γιοβάνοβιτς, να αποδώσει στο επίπεδο που απέδιδε στον ΑΠΟΕΛ (όταν απέδιδε). Προσωπικά θεωρώ ότι το ιδανικό για τη συγκεκριμένη θέση θα ήταν να κρατήσουμε τον Μαρσίνιο και να αποκτήσουμε και έναν πιο ολοκληρωμένο επιτελικό μέσο, που να διαθέτει κάποια από τα χαρακτηριστικά που λείπουν από τον Μαρσίνιο.

Είναι γεγονός ότι αγωνιούμε να δούμε την τελική μορφή που θα πάρει ο ΑΠΟΕΛ του αύριο. Και καμιά φορά η αγωνία μας ξεφεύγει των "επιτρεπτών" ορίων και παρα-αγχωνόμαστε. Επαναλαμβάνω, η εμπιστοσύνη υπάρχει και είναι δεδομένη. Παρ΄όλ΄αυτά, το άγχος είναι μέρος της οπαδικής ζωής μας και, δυστυχώς, αναπόφευκτο κακό.

Σφίγγουμε λοιπόν τα δόντια και κάνουμε υπομονή. Δεν έχουμε και άλλη επιλογή άλλωστε.

Και ας ελπίσουμε ότι οι επόμενες μέρες ΔΕΝ θα μας φέρουν στον ΑΠΟΕΛ "καμένα" νούμερα.

Όταν ο Ύμνος σου λέει "Ψηλά, Ψηλότερα ο ΘΡΥΛΟΣ" ο στόχος υπάρχει και είναι ΕΝΑΣ:

Πάμε να φτιάξουμε τον ΑΠΟΕΛ που θα ανέβει ΨΗΛΑ, ΨΗΛΟΤΕΡΑ από ποτέ!