Σάββατο 11 Αυγούστου 2012

Ας θυμηθούν απλά τη Ρεάλ

Όταν έχεις να αντιμετωπίσεις ένα ισάξιο, καλύτερο ή έστω ελαφρώς κατώτερο αντίπαλο, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Προετοιμάζεσαι, τόσο αγωνιστικά όσο και ψυχολογικά για ένα δύσκολο αγώνα, ένα αγώνα στον οποίο πρέπει να δώσεις το 100% (και κάποιες φορές ακόμα παραπάνω) για να τον κερδίσεις.

Όταν όμως έχεις να αντιμετωπίσεις ένα σαφώς πιο αδύνατο αντίπαλο, τότε τα πράγματα αρχίζουν να περιπλέκονται. Όσο κι αν γνωρίζεις ότι στο ποδόσφαιρο όλα είναι πιθανά, το υποσυνείδητό σου ήδη κατέγραψε ότι θα έχεις "εύκολη δουλειά". Και το υποσυνείδητο είναι εκείνο που καθορίζει το μέγεθος της προσπάθειας που θα καταβάλεις.

Μπορεί να λες ότι δεν θα υποτιμήσεις τον αντίπαλο. Να το λες με τα λόγια. Αν όμως το υποσυνείδητό σου ήδη κατέγραψε ότι ο αντίπαλος είναι αμελητέος, τότε το τι λες δεν έχει καμιά απολύτως σημασία. Δεν είναι τα λόγια που θα καθορίσουν το πώς θα συμπεριφερθείς στο γήπεδο, αλλά το υποσυνείδητό σου.

Τα παραδείγματα άπειρα. Και σε πολλά απ΄αυτά ήταν πρωταγωνιστής ο ΑΠΟΕΛ. Στην πλευρά του αδύνατου τότε, απέδειξε ότι όσο κι αν έλεγαν οι δυνατοί αντίπαλοι ότι δεν τον υποτιμούν, εν τούτοις στο υποσυνείδητό τους είχε ήδη καταγραφεί το "αμελητέο" του αντιπάλου. Μια ομάδα από μια κουκίδα στο χάρτη, με ποδοσφαιριστές άσημους και φτωχοπληρωμένους (συγκριτικά), με προϋπολογισμό για γέλια (σε σχέση με το δικό τους) απλά ΔΕΝ γινόταν να τους αποκλείσει. Αυτά έλεγε το υποσυνείδητο, έστω και αν στα λόγια έλεγαν άλλα. Και αυτό ακριβώς το υποσυνείδητο έκανε πάντα τη ζημιά.

Και μετά ήρθε ο Ζοσέ Μουρίνιο. Παρόλη τη χαώδη διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων, κατάφερε και χτύπησε το υποσυνείδητο των ποδοσφαιριστών του και τους έπεισε ότι κινδυνεύουν, αν έστω και για ένα λεπτό χαλαρώσουν και προεξοφλήσουν την πρόκριση.
“APOEL is a very balanced team. For many, this may mean nothing, but for me it means a lot and I hope my players realise this too,” Mourinho said. (από τη συνέντευξη τύπου στο ΓΣΠ)


Και δεν πιστεύω ότι έμεινε στο "hope". Είμαι πεπεισμένη ότι φρόντισε με κάθε τρόπο να συνειδητοποιήσουν οι ποδοσφαιριστές του τον κίνδυνο. Ήταν ο μοναδικός προπονητής μεγάλης ομάδας που μας αντιμετώπισε με πραγματική σοβαρότητα. Αυτά που έλεγε τα πίστευε, δεν ήταν λόγια "κλισέ".

"Jose Mourinho vows Real Madrid will give respect to Apoel Nicosia" 

Jose Mourinho has promised his Real Madrid players will not underestimate Apoel Nicosia tonight in the second leg of their Champions League quarter-final despite seemingly already having one foot in the last four. (Αυτό πριν τον επαναληπτικό στη Μαδρίτη)

Και μιλάμε πάντα για μια Ρεάλ και έναν ΑΠΟΕΛ. Για μια διαφορά που είναι χαώδης σε όλα τα επίπεδα.

Και τώρα ο ΑΠΟΕΛ, από την απέναντι πλέον πλευρά, όχι του αδύνατου αλλά του δυνατού, καλείται να αντιμετωπίσει ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ σε προσπάθεια πρόκρισης σε ομίλους Ευρωπαϊκής διοργάνωσης μια ομάδα η οποία στα χαρτιά παρουσιάζεται αρκετά μικρότερης δυναμικότητας από τη δική του. Σίγουρα η διαφορά που χωρίζει τον ΑΠΟΕΛ με τη Νέφτσι σε καμιά περίπτωση δεν είναι η χαώδης διαφορά που τον χώριζε από τη Ρεάλ. Αλλά και πάλι, είναι μια θεωρητικά μεγάλη διαφορά και αυτό είναι ένα γεγονός.

Από την ώρα που ανακοινώθηκε ο αντίπαλος του ΑΠΟΕΛ στα play offs του Europa League, διαισθάνομαι να επικρατεί ένας πολύ μεγάλος ενθουσιασμός ανάμεσα στις τάξεις των οπαδών μας, μια βεβαιότητα για την πρόκριση, κάτι περίπου όπως τη βεβαιότητα που ένοιωσαν οι Λυονέ όταν κληρώθηκαν με τον ΑΠΟΕΛ για τη φάση των 16 του Champions League. Το ποιος προκρίθηκε γνωστό.

Είμαι σίγουρη για τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Δεν έχω καμιά ανησυχία ή αμφιβολία για το ότι ΑΥΤΟΣ θα αντιμετωπίσει τον αντίπαλο αυτό όπως ακριβώς αντιμετώπισε ο Μουρίνιο τον ΑΠΟΕΛ: Με μεγάλη σοβαρότητα και καμιά υποτίμηση.

Αυτό που με ανησυχεί είναι μήπως η περιρρέουσα ατμόσφαιρα "σιγουριάς" που επικρατεί ανάμεσα στους οπαδούς επηρεάσει (όπως γίνεται πολύ συχνά) και τους ποδοσφαιριστές μας. Σίγουρα ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς θα τους επιστήσει την προσοχή και θα προσπαθήσει να τους πείσει ότι τίποτε δεν κρίθηκε, τίποτε δεν είναι σίγουρο, και αλίμονο αν δείξουμε οποιαδήποτε υποτίμηση ή εφησυχασμό.

Εκεί που πέρσι χρειαζόταν να τους κάνει να πιστέψουν ότι μπορούν να υποτάξουν μεγαθήρια, τώρα πρέπει να τους κάνει να πιστέψουν ότι κάλλιστα μπορεί μια Νέφτσι να μας αποκλείσει, αν δείξουμε την παραμικρή έλλειψη σοβαρότητας και εφησυχασμού.

Και το θέμα δεν είναι να τους το πει μόνο. Πρέπει να τα καταφέρει να "χτυπήσει" το υποσυνείδητό τους. Γιατί αυτό τα καθορίζει όλα όσον αφορά την απόδοση και σοβαρότητα που θα δείξουν οι ποδοσφαιριστές στον αγωνιστικό χώρο.

Εμπιστεύομαι τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς διότι θεωρώ ότι ΑΥΤΟΣ κάνει τη διαφορά στον ΑΠΟΕΛ. Και θέλω να πιστεύω ότι θα τα καταφέρει και αυτή τη φορά να περάσει τα σωστά μηνύματα εκεί ακριβώς που πρέπει: στο υποσυνείδητο των ποδοσφαιριστών του.

Υπενθυμίζω: Η ειδοποιός διαφορά αυτής της αναμέτρησης έναντι όλων των άλλων έναντι σαφώς πιο αδύνατων αντιπάλων είναι ότι ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΣΕ ΑΓΩΝΑ ΠΡΟΚΡΙΣΗΣ ΣΕ ΟΜΙΛΟΥΣ.

Και στο κάτω κάτω, ας θυμηθούν απλά πώς μας αντιμετώπισε η Ρεάλ Μαδρίτης.

Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου