Ο ΑΟΑΝ και το "χαλί" Αντόρνο

Άφησα να περάσουν 2 μέρες για να ηρεμήσω και να προσπαθήσω να δω τα πράγματα με ψυχραιμία. Σε αυτό συνέτεινε και το ότι ο Στρατηγός, μετά το ματς, είπε αυτά που ΕΠΡΕΠΕ να πει. Κάτι που με καθησύχασε (λίγο). Παρ΄όλ΄αυτά, το γεγονός ότι όλοι σχεδόν οι οπαδοί μας, αλλά και οι αθλητικογράφοι και γενικά όσοι ασχολούνται επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο ΔΕΝ προβληματίστηκαν, με ανησυχεί πολύ.

Την προηγούμενη Δευτέρα παίζαμε με τον ΑΟΑΝ. Την ομάδα με τη χειρότερη επίθεση (2 γκολ πριν βάλουμε άλλο ένα εμείς γι αυτούς) και τη χειρότερη άμυνα (19 γκολ παθητικό, πριν τους εκτοξεύσει ο Αντόρνο στα 23).

Έπαιζε λοιπόν η καλύτερη επίθεση και 2η καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος με τη χειρότερη επίθεση και άμυνα. Υπήρχε κανείς που ανέμενε οτιδήποτε εκτός από νίκη; Και όμως, κάπου 7000 πιστοί οπαδοί, Δευτέρα ημέρα, ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ για να δουν τη λατρεία τους, να δώσουν το παρόν τους ως πιστοί στρατιώτες, έστω και αν η ομάδα κανονικά δεν είχε την ανάγκη τους για να καθαρίσει ένα τέτοιο ματς. Και όμως, 7000 ΑΠΟΕΛίστες στο γήπεδο, ημέρα Δευτέρα, και σε ένα τέτοιο παιχνίδι.

Αλήθεια, αντιλαμβάνεται κανείς τη σημασία του πιο πάνω;

Και πάμε τώρα στο ματς αυτό καθ΄εαυτό. Κερδίσαμε, και μάλιστα με ευρύ σκορ. Τι άλλο μπορεί να θέλει κανείς;

Ας δούμε όμως ΓΙΑΤΙ κερδίσαμε.


1. Στο 1ο ημίχρονο μας βγήκαν κάποιες καλές φάσεις μεσο-επιθετικά
2. Ο Αντόρνο σκόραρε με ευστοχία μπασκετμπολίστα
3. Ο Ούρκο Πάρντο είναι τερματοφύλακας άλλου επιπέδου

...και τέλος!!

Δηλαδή, αυτό που είδαμε στο ματς της Δευτέρας, ήταν μια χλιαρή ως καλή  μεσο-επιθετική παρουσία στο 1ο ημίχρονο, ένα Αντόρνο να σκοράρει 3 φορές και να κερδίζει 3 πέναλτυ (άσχετα αν δόθηκε μόνο το ένα) ...και μετά το χάος. Και αναφέρομαι στο υποτιθέμενο "καλό" 1ο ημίχρονο. Το 2ο ούτε καν το συζητώ.

Μέτρησε κανείς πόσες μάχες κερδίσαμε στο κέντρο;
Πόσα κλεψίματα κάναμε;
Πόσες φορές πάτησε ο αντίπαλος (θυμίζω, μιλάμε για τον ΑΟΑΝ!!!) στην περιοχή μας;
Πόσες από αυτές κατέληξαν σε κόρνερ, φάουλ σε καλό σημείο ή πόσες φορές απέκρουσε δύσκολα ο Πάρντο;

Επαναλαμβάνω. Αναφέρομαι στο "καλό" 1ο ημίχρονο. Μόνο.

Και διερωτούμαι:

1. Αν ο Αντόρνο δεν είχε αυτή την εξωπραγματική ευστοχία, τι θα γινόταν;
2. Τι θα γινόταν αν παίζαμε π.χ. με μια ομάδα που έχει κάπως (όχι πολύ, απλά κάπως) καλύτερη επίθεση από τον ΑΟΑΝ;
3. Τι ΘΑ ΓΙΝΕΙ όταν θα παίξουμε με ομάδες που έχουν πολύ, όχι απλά λίγο, καλύτερη επίθεση από τον ΑΟΑΝ; Καλύτερη μεσαία γραμμή; Καλύτερη άμυνα;
4. Τι ΘΑ ΓΙΝΕΙ αν σε ένα ματς (ω μη γένητο) δεν είναι διαθέσιμος ο Αντόρνο;

Και θα το πω άλλη μια φορά. ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΤΟ "ΚΑΛΟ" 1ο ΗΜΙΧΡΟΝΟ.

Πολύ φοβάμαι ότι ο Άλντο Αντόρνο και η εκπληκτική φόρμα στην οποία βρίσκεται λειτουργεί ως "χαλί" που καλύπτει ΜΕΓΑΛΕΣ αδυναμίες. 

Ρε παιδιά, τα πράγματα είναι απλά. Ο ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟΣ ΣΤΟΧΟΣ είναι το πρωτάθλημα. Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει ανεκτή πιθανή απώλειά του. ΚΑΜΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή. Όχι όταν έχεις το διπλάσιο+ προϋπολογισμό από τους συνδιεκδικητές. Όχι όταν έχεις ακριβοπληρωμένους και ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΥΣ παικταράδες.

Κάποιοι βλέπουν βελτίωση. Ειλικρινά, θα ήθελα πολύ να μου το αναλύσουν αυτό. Ειδικά μετά το ματς της Δευτέρας, θα ήθελα πάρα πολύ να ακούσω πώς είναι δυνατόν να βλέπει κάποιος βελτίωση στον ΑΠΟΕΛ.

Δεν ξέρω τι πάει λάθος στον ΑΠΟΕΛ. Δεν ξέρω πόσο χρόνο χρειάζεται ακόμα για να γίνει ΟΜΑΔΑ. Δεν ξέρω τι πρέπει να γίνει, πώς, και πότε. Ο χρόνος, δυστυχώς, τελειώνει.

Είναι σαφές ότι η μεταγραφική περίοδος του καλοκαιριού δεν μας βγήκε. Τουλάχιστον αμυντικά. Κανείς δεν πείθει, όση υπομονή και αν προσπαθήσουμε να κάνουμε (εξαιρείται ο "από μηχανής Θεός" της τελευταίας στιγμής Χρίστος Καρυπίδης - θενκς χόχοι).

Και αυτό γίνεται σαφέστερο όταν συνειδητοποιούμε ότι περιμένουμε με αγωνία την επάνοδο των Σολωμού-Αλεξάνδρου. Αυτών που πέρσι ήταν οι ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟΙ μας.

Έχουμε τον καλύτερο προπονητή που πέρασε ποτέ από την Κύπρο. Έχουμε στο ρόστερ παικταράδες. Έχουμε οικονομική άνεση. Αυτό που ίσως μας λείπει, είναι η ΤΟΛΜΗ.

Όπως έγραψα και σε προηγούμενο κείμενο... (http://harascafe.blogspot.com/2012/10/blog-post_20.html)

Τα ΜΕΓΑΛΑ ΣΑΛΟΝΙΑ έχουν λάμψη... 

γι αυτό χρειάζεται ΤΟΛΜΗ και ΓΟΗΤΕΙΑ για να εξασφαλίσεις την είσοδο σ΄αυτά!

Δεν ξέρω αν είμαι παράλογη. Δεν ξέρω αν είμαι υπερβολική. Μακάρι να είμαι και τα δύο, και όλα να είναι καλά, και εγώ να βλέπω προβλήματα που δεν υπάρχουν.

Μακάρι.