Εμείς, οι αθεράπευτα ρομαντικοί...

ακόμα πιστεύουμε!

Ναι, πονάει η ήττα. Και πονάει ακόμα πιο πολύ όταν τη δέχεσαι από μια "αποδεκατισμένη" ομάδα (όπως διατείνονταν όλοι πριν το ματς). Πονάει πιο πολύ όταν βλέπεις την ΟΜΑΔΑΡΑ σου να διασύρεται στο 15'. Όταν την βλέπεις ανήμπορη να αντιδράσει.

"Πάθαμε (το 2010) και δεν μάθαμε". Συμφωνώ.
"Πήραν τα μυαλά μας αέρα". Συμφωνώ.
"Δεν έγιναν αυτά που έπρεπε να γίνουν στον προγραμματισμό". Συμφωνώ.

Παρ΄όλ΄αυτά, είμαστε ΕΔΩ και θα παλέψουμε. Δεν θα το βάλουμε κάτω όπως το 2010. Δεν θα τα βάψουμε μαύρα από τώρα. "Μηδένα προ του τέλους μακάριζε". Κι αυτό, ο ΑΠΟΕΛ το απέδειξε με πράξεις. Πολλές φορές.

Τελείωσε το ματς και ένοιωθα μια ατέλειωτη πίκρα. Και μετά μπήκα στο φόρουμ του apoel.net και διάβασα, ανάμεσα σε άλλα πολλά απαισιόδοξα και απαξιωτικά, το πιο κάτω ποστ ενός συνΑΠΟΕΛίστα:

"Εγώ διαφωνώ με τους πλείστους! Να μην κάνουμε το ίδιο λάθος με το 2010! Είχαμε κάνει δώρο το πρωτάθλημα στους χόχους πριν τελειώσει τίποτα! Κι αυτό φάνηκε στο τέλος! Είμαστε τρεις βαθμούς πίσω από τον μόνο (κατά την άποψη μου) διεκδικητη του τίτλου. Δεν έπρεπε να χαθεί αυτός ο αγώνας αλλά το ότι οι ανώμαλοι είναι ακόμα με το ζόρι μη αδιάφοροι, θα κάνει καλό στον 3ο γύρο!

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ!!! Ο κόσμος πρέπει να μείνει κοντά! Κόψετε την γκρίνια! Χάσαμε την φρεσκάδα μας αλλά έχουμε ποιότητα που βγάζει μάτια! Λίγο τύχη και θα δούμε τα πάνω κάτω!"

Και τότε κατάλαβα πόσο επικίνδυνο πράγμα είναι η απαισιοδοξία, ιδιαίτερα "εν βρασμώ ψυχής". Και ποια η διαφορά του "βλέπω το ποτήρι μισο-άδειο" από το "βλέπω το ποτήρι μισο-γεμάτο". Ναι, αν η Ανόρθωση έμπαινε αδιάφορη στα play offs θα ήταν αρνητική εξέλιξη. Το κρατάμε αυτό και προχωράμε.

Είμαστε εδώ και θα το παλέψουμε. Μέχρι τέλους. Με ότι και όσα έχουμε, με νύχια και με δόντια, με ψυχή και πίστη. 

Και όπως επίσης επισημαίνει ο ίδιος φίλος ΑΠΟΕΛίστας:

"Τώρα είναι η στιγμή να δείξουμε τι σημαίνει Έλληνας ΑΠΟΕΛΙΣΤΑΣ! Έτσι κερδίζονται οι τίτλοι! Το έχουμε μέσα μας! Αχ, Θεέ μου... λίγο να μας χαμογελάσεις, αρχομένης της Πέμπτης στο Τσίρειο, και θα μιλάμε για το 2011-12 μέχρι να πεθάνουμε! ... Ή μέχρι την επόμενη αποτυχημένη χρονιά που θα τα ξεχάσουμε πάλι όλα...!"

Ναι, αυτό που μας ξεχωρίζει απ΄όλους τους υπόλοιπους είναι η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ μας.
Σκεφτείτε το.

Και για όσους λένε ότι «η ομάδα έκρουσεν και δεν μπορεί» και ότι «έμεινε από δυνάμεις» ας ξαναδούν τα τελευταία 15-20΄. Ήταν αυτή ομάδα «χωρίς δυνάμεις» που «δεν μπορεί»;

ΑΥΤΟ το πρωτάθλημα, ΚΑΙ το θέλουμε, ΚΑΙ μπορούμε, ΚΑΙ θα το ΠΑΡΟΥΜΕ.
Αρκεί να το πιστέψουμε ΟΛΟΙ.

ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ, ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΤΕ ΑΛΛΟ ΦΕΤΟΣ.
ΘΑ ΣΑΣ ΠΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ ΤΟΝ ΜΑΗ.