Γιατί ΔΕΝ αγωνιώ για την κλήρωση της Παρασκευής

Το σύμπαν λειτουργεί με κάποιους κανόνες. Κάποιους τους γνωρίζουμε, κάποιους μπορούμε να τους υπολογίσουμε, και κάποιους άλλους ούτε καν να τους διανοηθούμε.

Θα μπορούσα να απεικονίσω, πολύ εξ'απλουστευμένα, τα διάφορα γεγονότα που συμβαίνουν ανά πάσα στιγμή ως "στιγμές που κινούνται σε διάφορες σφαίρες". Κάποιες απ΄αυτές τις στιγμές κινούνται στη σφαίρα της λογικής, κάποιες στη σφαίρα του παραλόγου. Όπως και κάποιες άλλες στη σφαίρα του πιθανού (possible) και άλλες σ'αυτή του απίθανου (impossible).

Το πώς θα σκιαγραφούσα την πορεία του ΑΠΟΕΛ στο Champions League 2011-2012 είναι ως εξής:

Προκριματικά: Οι στιγμές του ΑΠΟΕΛ κινούνταν στη σφαίρα του πιθανού.
Φάση Ομίλων: Οι στιγμές του ΑΠΟΕΛ κινούνταν στη σφαίρα του απίθανου.
Φάση των 16: Οι στιγμές του ΑΠΟΕΛ πέρασαν στη σφαίρα του παραλόγου.

Και εδώ βρίσκεται αυτή τη στιγμή ο ΑΠΟΕΛ. Στη σφαίρα του παραλόγου.

Στη σφαίρα όπου η λογική έχει ήδη καταργηθεί. Και όταν η λογική καταργηθεί, ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΑ.

Ζούμε στη σφαίρα του παραλόγου. Και όσο παραμένουμε σ'αυτή, δεν κινούμαστε βάσει λογικής και πιθανοτήτων.

Διότι, στη σφαίρα του παραλόγου, το ΛΟΓΙΚΟ είναι το ΑΠΙΘΑΝΟ.

Γι αυτό, προσωπικά, ΔΕΝ αγωνιώ για την κλήρωση της Παρασκευής.