Μπορεί το ματς με Ρεάλ στις 27/3 να είναι ένα ραντεβού με την ιστορία, αλλά ΔΕΝ αποτελεί το πιο κρίσιμο ματς για τον ΑΠΟΕΛ την περίοδο που διανύουμε.
Είναι γενικά παραδεκτό ότι οι μεγάλες Κυπριακές ομάδες έχουν σοβαρό μειονέκτημα έναντι των αντίστοιχων μεγάλων ομάδων του εξωτερικού, λόγω του εκ των πραγμάτων πολύ μικρότερου αριθμού οπαδών και κατά συνέπεια περιορισμένου προϋπολογισμού, ο οποίος σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτόν των ανταγωνιστών μας στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Η μόνη διέξοδος είναι η παρουσία σε Ευρωπαϊκούς ομίλους και ιδιαίτερα σε αυτούς του Champions League, αφού τα οικονομικά οφέλη είναι τεράστια για τα δικά μας δεδομένα.
Προς το παρόν, ο μόνος τρόπος για να διεκδικήσει μια Κυπριακή ομάδα συμμετοχή στους ομίλους του CL είναι με την κατάκτηση του εγχώριου πρωταθλήματος.
Λαμβάνοντας υπόψη λοιπόν τα πιο πάνω, ο πιο ΚΡΙΣΙΜΟΣ αγώνας του ΑΠΟΕΛ τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι το ντέρμπι της Παρασκευής, καθώς και τα υπόλοιπα ντέρμπι που θα ακολουθήσουν.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς ήταν ξεκάθαρος στη διάσκεψη τύπου μετά το ματς-πρόκριση εναντίον της Λυόν στο ΓΣΠ: Αν θέλουμε πρωτάθλημα, τότε πρέπει να είμαστε εκεί ΚΑΙ στους εγχώριους αγώνες, με το ίδιο πάθος και πόρωση, όπως και στους Ευρωπαϊκούς. Ξεκάθαρος ήταν επίσης και ο Κωνσταντίνος Χαραλαμπίδης, σε δηλώσεις του στα ΜΜΕ την επόμενη μέρα: Αν έχουμε τον κόσμο δίπλα μας, θα το πάρουμε το πρωτάθλημα.
Το στίγμα μάς το έδωσαν. Και είναι σαφές: Πάθος και πόρωση και παρουσία στο γήπεδο. Όπως και στους Ευρωπαϊκούς αγώνες.
Σήμερα είναι Τετάρτη, την Παρασκευή παίζουμε το ΚΡΙΣΙΜΟΤΕΡΟ ματς της χρονιάς μέχρι τώρα στο Κυπριακό πρωτάθλημα, και μόλις που άρχισαν οι πιο πολλοί να ψιλο-ασχολούνται με το ντέρμπι. Και πάλι όμως, το πάθος δεν είναι το ίδιο. Δεν πείθει. Δεν δημιουργεί αυτή την ατμόσφαιρα που σε συνεπαίρνει. Αντίθετα με το τι συμβαίνει στο αντίπαλο στρατόπεδο, όπου ζουν, αναπνέουν, κοιμούνται και ξυπνούν με αυτή και μόνη αυτή τη σκέψη: Πώς θα κερδίσουν το ντέρμπι της Παρασκευής.
Οι ποδοσφαιριστές μας είναι δέκτες του δικού μας πάθους. Το δικό μας πάθος είναι αυτό που μετουσιώνεται σε υπεροχή στο γήπεδο και τους δίνει φτερά να υποτάξουν τον οποιονδήποτε αντίπαλο βρεθεί στο δρόμο τους.
Απλά σκεφτείτε πότε χάσαμε βαθμούς στο πρωτάθλημα. Βαθμούς χάσαμε όταν όλοι εμείς οι οπαδοί, συνεπαρμένοι από το μεθύσι των Ευρωπαϊκών επιτυχιών, πηγαίναμε στο γήπεδο, 1ον περίπου το 1/3 αυτών που πηγαίναμε στα Ευρωπαϊκά, και 2ον με την "υπεροψία" και σιγουριά ότι "τους έχουμε". Έτσι απλά.
Όλα αυτά περνούν στους ποδοσφαιριστές μας και αντικατοπτρίζονται στο γήπεδο. Είτε μας αρέσει είτε όχι, είναι ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΠΑΛΑ. Οι ποδοσφαιριστές μας παίζουν την μπάλα που ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ζητούμε να παίξουν. Και αν εμείς οι οπαδοί είμαστε "υπερόπτες" και θεωρούμε ότι η νίκη θα έρθει έτσι απλά, επειδή είμαστε ΑΠΟΕΛ, τότε αυτή η ψυχολογία περνά και στους ποδοσφαιριστές μας. Και φυσικά δεν χρειάζεται να αναλύσω το πώς μεγαθήρια γονάτισαν μπροστά σε πιο αδύναμες ομάδες λόγω αυτής ακριβώς της ψυχολογίας.
Πρέπει να ξυπνήσουμε. Πρέπει να πορωθούμε. Πρέπει η ατμόσφαιρα να ηλεκτριστεί από το πάθος μας για τη νίκη. Να ηλεκτριστεί τόσο, όσο χρειάζεται για να διαπεράσει τους ποδοσφαιριστές μας.
Αύριο ανοίγει η προπώληση των εισιτηρίων για το ματς με Ρεάλ για τους μη κατόχους διαρκείας. Αναμένεται να δημιουργηθούν πρωτοφανείς καταστάσεις στο Orange Shop. Και το ίδιο αναμένεται να γίνει και την Παρασκευή. Και πολύ φοβάμαι ότι η προσοχή μας και πάλι θα επικεντρωθεί εκεί, τα ΜΜΕ θα μας παρασύρουν ακόμα μια φορά να ασχοληθούμε με τα εισιτήρια, και το ντέρμπι θα το ξεχάσουμε εντελώς.
Στο κάτω κάτω, "τους έχουμε". Σωστά;
Επαναλαμβάνω: την Παρασκευή είναι ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΜΠΑΛΑ. Είναι το δικό μας πάθος που θα περάσει στους ποδοσφαιριστές μας αυτές τις μέρες που θα μετουσιωθεί σε αγωνιστική εμφάνιση στο γήπεδο.
Και όχι, δεν αρκεί να πάμε στο γήπεδο και να θυμηθούμε εκεί ότι πρέπει να παθιαστούμε.
Σε τέτοιους αγώνες, το πάθος πρέπει να προϋπάρχει για μέρες, να αυξάνεται και να διογκώνεται μέσα στους ποδοσφαιριστές μας, για να καταλήξει σε μια εκρηκτική και ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΗ εμφάνιση στο γήπεδο.
Και όσοι επαναπαυόμαστε στο ότι "τους έχουμε", πολύ φοβάμαι ότι κινδυνεύουμε να έχουμε μια ανώμαλη προσγείωση.
Πορωθείτε. Βγάλτε το γνωστό πάθος. Δημιουργήστε εκείνη την ατμόσφαιρα που παρασέρνει κάθε αντίπαλο στο διάβα της.
ΠΑΙΞΤΕ ΜΠΑΛΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου