Όπως έχει πλέον διαμορφωθεί το σκηνικό, το πρωτάθλημα θα το πάρει ΑΥΤΟΣ που το ΘΕΛΕΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ! Και λέγοντας "ΑΥΤΟΣ" εννοώ όλους τους πυλώνες μιας ομάδας: Διοίκηση, Τεχνική ομάδα, Ποδοσφαιριστές, Κόσμος.
Διοίκηση: O Πρόεδρος ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να δώσει το έναυσμα κατάκτησης του τίτλου. Να πάει σήμερα στον Αρχάγγελο και να τους πει "Μάγκες, το πάρτυ τελείωσε, τα φώτα έσβησαν, ΤΩΡΑ ΦΟΥΛΑΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΤΛΟ. Για να είμαστε εκεί και στο ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΑΡΤΥ".
Τεχνική ομάδα: Ο Ιβάν ξέρει τι πρέπει να κάνει. ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ. ΙΝ IVAN WE TRUST!
Ποδοσφαιριστές: ΨΥΧΗ UNLIMITED και φύγαμε! Είναι και θέμα εγωϊσμού. Καμιά ομάδα ΔΕΝ δικαιούται το πρωτάθλημα φέτος όσο ο ΑΠΟΕΛ. Παίζεις στον ΑΠΟΕΛ σημαίνει ΕΙΣΑΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ. Απλά πράγματα. Και αδιαπραγμάτευτα.
Κόσμος: Το θέλει το πρωτάθλημα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ; Τότε να σεβαστεί τους κόπους της ομάδας του, να την στηρίξει με πάθος και πόρωση όπως στα Ευρωπαϊκά παιχνίδια. Να πάνε οι Οργανωμένοι στον Αρχάγγελο και να τους δώσουν στήριξη τίτλου. Να βεβαιωθούν ότι ΔΕΝ θα τους ξαναφήσουμε ΜΟΝΟΥΣ στο γήπεδο.
Έτσι πάει μάγκες. Άμα το θες το πρωτάθλημα ΠΙΟ ΠΟΛΥ από τους άλλους, τότε πρέπει να κάνεις και το βήμα παραπάνω από τους άλλους. Το να λες "είμαστε οι καλύτεροι, πρέπει να το πάρουμε" δυστυχώς ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ.
Αν παίζαμε όλες οι ομάδες κάτω από τις ίδιες συνθήκες, δηλαδή με πάνω-κάτω ίδιο αριθμό αγώνων μέσα στη σεζόν, το πρωτάθλημα θα το έπαιρνε η καλύτερη ομάδα.
Με τα φετεινά δεδομένα όμως, και με την καλύτερη ομάδα του Κυπριακού πρωταθλήματος να έχει δώσει γύρω στα 20 περισσότερα παιχνίδια από τους υπόλοιπους (και μάλιστα τα περισσότερα σε πολύ ψηλό επίπεδο), το πρωτάθλημα θα το πάρει αυτός που το θέλει πιο πολύ.
Όπως πήρε την πρόκριση στο ΓΣΠ στις 23/8/2011 η ομάδα που την ήθελε πιο πολύ.
Όπως πήρε τη νίκη στο ΓΣΠ στο ΑΠΟΕΛ-Ζενίτ και στο ΑΠΟΕΛ-Πόρτο η ομάδα που την ήθελε πιο πολύ.
Όπως πήρε την πρόκριση στο ΓΣΠ στις 7/3/2012 η ομάδα που την ήθελε πιο πολύ.
Έτσι, και στις 22/4/2012, και πάλι στο ΓΣΠ, τη νίκη (η οποία θα κρίνει και τη συνέχεια) θα την πάρει η ομάδα που την θέλει πιο πολύ. Και αυτή η ομάδα, η ομάδα που θα κερδίσει στις 22/4/2012, θα είναι αυτή που ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ.
Το ποια από τις δύο είναι η καλύτερη και ποιοτικότερη ομάδα δεν σηκώνει συζήτηση. Όπως όμως εμείς οι ίδιοι αποδείξαμε επανειλημμένα, τη νίκη δεν την παίρνει πάντα η καλύτερη και ποιοτικότερη ομάδα. Εκτός αν μιλάμε για διαφορές επιπέδου Ρεάλ Μαδρίτης έναντι ΑΠΟΕΛ, τότε ναι, κερδίζει πάντα η ποιοτικότερη. Σε αυτή όμως την περίπτωση δεν υπάρχει η αντίστοιχη χαώδης διαφορά. Υπάρχει όμως αρκετή για να είναι εμφανής.
Και εδώ τίθεται το ερώτημα: ΠΟΙΑ ΟΜΑΔΑ ΤΟ ΘΕΛΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ;
Μέχρι τώρα, και κατά την άποψή μου πολύ σωστά, οι προτεραιότητές μας, ιδιαίτερα μετά τη νίκη επί της Πόρτο, ήταν η Ευρωπαϊκή υπέρβαση πρώτα, και μετά το πρωτάθλημα. Αυτό δεν σημαίνει ότι είμασταν "αδιάφοροι" στο πρωτάθλημα. Τη συγκεκριμένη "διαπίστωση", προσωπικά, ποτέ δεν την ενστερνίστηκα. Αλλά όταν αντιλαμβάνεσαι, όταν νοιώθεις ότι φέτος είναι "η χρονιά σου" στην Ευρώπη, υποχρεωτικά θα βάλεις προτεραιότητες.
Η Ευρώπη τώρα τελείωσε. Μια μαγική πορεία με ένα παραμυθένιο φινάλε. Οι αγωνιστικές επιπτώσεις κατά τη διάρκεια της πορείας αυτής πολλές. Αλλά αντέξαμε και κρατηθήκαμε στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Διότι ήταν μεν 2η προτεραιότητα, αλλά όχι λιγότερο σημαντική.
Και τώρα στο διά ταύτα.
Η Ευρώπη τελείωσε, το πρωτάθλημα αρχίζει. Και για μας, ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΩΡΑ. Με ένα -5 που δίνει σοβαρό πλεονέκτημα στον πρωτοπόρο. Όπως όμως και στο τέννις, το πλεονέκτημα είναι ένα πράγμα, η κατάκτηση του game είναι άλλο. Υπάρχουν και τα breaks.
Η ομάδα ανασυντάσσεται, οι απουσίες επιστρέφουν. Τώρα πια το μόνο που έμεινε είναι η αποφασιστικότητα για τη νίκη. Όχι μία νίκη, όχι δύο. Τέσσερεις νίκες σερί. Ποιοτικά το'χουμε. Αν αποφασίσουμε ότι, από δω και πέρα ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, τότε θα το κάνουμε κιόλας.
Αναφέρθηκα αρκετές φορές στη δήλωση του Κωνσταντίνου Χαραλαμπίδη μετά την κατάκτηση της 1ης θέσης στους ομίλους του Champions League: "Μπαίναμε στο γήπεδο και ξέραμε απλά ότι αποκλείεται να χάσουμε".
Το παραφράζουμε λοιπόν και πλέον "Μπαίνουμε στο γήπεδο και ξέρουμε ότι ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ". Μόνο αυτό χρειάζεται. Τίποτ'άλλο.
Στην ουσία, αυτό που χρειάζεται είναι το χαρακτηριστικό που μας οδήγησε εκεί που καμιά άλλη ομάδα δεν έφτασε ποτέ στο Champions League, από αυτές που ξεκινούν από τους προκριματικούς γύρους: ΨΥΧΗ UNLIMITED.
Όταν την ποιότητα την έχεις. Όταν τις ικανότητες τις έχεις. Το μόνο που χρειάζεσαι για να κάνεις το "break" είναι ΨΥΧΗ UNLIMITED.
Και οι ποδοσφαιριστές μας AYTH THN ΨΥΧΗ την έχουν. Το έδειξαν και το απέδειξαν. Πολλές φορές. Το μόνο που χρειάζεται τώρα, είναι να την επιστρατεύσουν.
Και αφού ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΑΥΤΟΙ ΤΟ ΘΕΛΟΥΝ ΠΙΟ ΠΟΛΥ, θα το κάνουν!
Διοίκηση: O Πρόεδρος ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να δώσει το έναυσμα κατάκτησης του τίτλου. Να πάει σήμερα στον Αρχάγγελο και να τους πει "Μάγκες, το πάρτυ τελείωσε, τα φώτα έσβησαν, ΤΩΡΑ ΦΟΥΛΑΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΤΛΟ. Για να είμαστε εκεί και στο ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΑΡΤΥ".
Τεχνική ομάδα: Ο Ιβάν ξέρει τι πρέπει να κάνει. ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ. ΙΝ IVAN WE TRUST!
Ποδοσφαιριστές: ΨΥΧΗ UNLIMITED και φύγαμε! Είναι και θέμα εγωϊσμού. Καμιά ομάδα ΔΕΝ δικαιούται το πρωτάθλημα φέτος όσο ο ΑΠΟΕΛ. Παίζεις στον ΑΠΟΕΛ σημαίνει ΕΙΣΑΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ. Απλά πράγματα. Και αδιαπραγμάτευτα.
Κόσμος: Το θέλει το πρωτάθλημα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ; Τότε να σεβαστεί τους κόπους της ομάδας του, να την στηρίξει με πάθος και πόρωση όπως στα Ευρωπαϊκά παιχνίδια. Να πάνε οι Οργανωμένοι στον Αρχάγγελο και να τους δώσουν στήριξη τίτλου. Να βεβαιωθούν ότι ΔΕΝ θα τους ξαναφήσουμε ΜΟΝΟΥΣ στο γήπεδο.
Έτσι πάει μάγκες. Άμα το θες το πρωτάθλημα ΠΙΟ ΠΟΛΥ από τους άλλους, τότε πρέπει να κάνεις και το βήμα παραπάνω από τους άλλους. Το να λες "είμαστε οι καλύτεροι, πρέπει να το πάρουμε" δυστυχώς ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ.
Αν παίζαμε όλες οι ομάδες κάτω από τις ίδιες συνθήκες, δηλαδή με πάνω-κάτω ίδιο αριθμό αγώνων μέσα στη σεζόν, το πρωτάθλημα θα το έπαιρνε η καλύτερη ομάδα.
Με τα φετεινά δεδομένα όμως, και με την καλύτερη ομάδα του Κυπριακού πρωταθλήματος να έχει δώσει γύρω στα 20 περισσότερα παιχνίδια από τους υπόλοιπους (και μάλιστα τα περισσότερα σε πολύ ψηλό επίπεδο), το πρωτάθλημα θα το πάρει αυτός που το θέλει πιο πολύ.
Όπως πήρε την πρόκριση στο ΓΣΠ στις 23/8/2011 η ομάδα που την ήθελε πιο πολύ.
Όπως πήρε τη νίκη στο ΓΣΠ στο ΑΠΟΕΛ-Ζενίτ και στο ΑΠΟΕΛ-Πόρτο η ομάδα που την ήθελε πιο πολύ.
Όπως πήρε την πρόκριση στο ΓΣΠ στις 7/3/2012 η ομάδα που την ήθελε πιο πολύ.
Έτσι, και στις 22/4/2012, και πάλι στο ΓΣΠ, τη νίκη (η οποία θα κρίνει και τη συνέχεια) θα την πάρει η ομάδα που την θέλει πιο πολύ. Και αυτή η ομάδα, η ομάδα που θα κερδίσει στις 22/4/2012, θα είναι αυτή που ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ.
Το ποια από τις δύο είναι η καλύτερη και ποιοτικότερη ομάδα δεν σηκώνει συζήτηση. Όπως όμως εμείς οι ίδιοι αποδείξαμε επανειλημμένα, τη νίκη δεν την παίρνει πάντα η καλύτερη και ποιοτικότερη ομάδα. Εκτός αν μιλάμε για διαφορές επιπέδου Ρεάλ Μαδρίτης έναντι ΑΠΟΕΛ, τότε ναι, κερδίζει πάντα η ποιοτικότερη. Σε αυτή όμως την περίπτωση δεν υπάρχει η αντίστοιχη χαώδης διαφορά. Υπάρχει όμως αρκετή για να είναι εμφανής.
Και εδώ τίθεται το ερώτημα: ΠΟΙΑ ΟΜΑΔΑ ΤΟ ΘΕΛΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ;
Μέχρι τώρα, και κατά την άποψή μου πολύ σωστά, οι προτεραιότητές μας, ιδιαίτερα μετά τη νίκη επί της Πόρτο, ήταν η Ευρωπαϊκή υπέρβαση πρώτα, και μετά το πρωτάθλημα. Αυτό δεν σημαίνει ότι είμασταν "αδιάφοροι" στο πρωτάθλημα. Τη συγκεκριμένη "διαπίστωση", προσωπικά, ποτέ δεν την ενστερνίστηκα. Αλλά όταν αντιλαμβάνεσαι, όταν νοιώθεις ότι φέτος είναι "η χρονιά σου" στην Ευρώπη, υποχρεωτικά θα βάλεις προτεραιότητες.
Η Ευρώπη τώρα τελείωσε. Μια μαγική πορεία με ένα παραμυθένιο φινάλε. Οι αγωνιστικές επιπτώσεις κατά τη διάρκεια της πορείας αυτής πολλές. Αλλά αντέξαμε και κρατηθήκαμε στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Διότι ήταν μεν 2η προτεραιότητα, αλλά όχι λιγότερο σημαντική.
Και τώρα στο διά ταύτα.
Η Ευρώπη τελείωσε, το πρωτάθλημα αρχίζει. Και για μας, ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΩΡΑ. Με ένα -5 που δίνει σοβαρό πλεονέκτημα στον πρωτοπόρο. Όπως όμως και στο τέννις, το πλεονέκτημα είναι ένα πράγμα, η κατάκτηση του game είναι άλλο. Υπάρχουν και τα breaks.
Η ομάδα ανασυντάσσεται, οι απουσίες επιστρέφουν. Τώρα πια το μόνο που έμεινε είναι η αποφασιστικότητα για τη νίκη. Όχι μία νίκη, όχι δύο. Τέσσερεις νίκες σερί. Ποιοτικά το'χουμε. Αν αποφασίσουμε ότι, από δω και πέρα ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, τότε θα το κάνουμε κιόλας.
Αναφέρθηκα αρκετές φορές στη δήλωση του Κωνσταντίνου Χαραλαμπίδη μετά την κατάκτηση της 1ης θέσης στους ομίλους του Champions League: "Μπαίναμε στο γήπεδο και ξέραμε απλά ότι αποκλείεται να χάσουμε".
Το παραφράζουμε λοιπόν και πλέον "Μπαίνουμε στο γήπεδο και ξέρουμε ότι ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ". Μόνο αυτό χρειάζεται. Τίποτ'άλλο.
Στην ουσία, αυτό που χρειάζεται είναι το χαρακτηριστικό που μας οδήγησε εκεί που καμιά άλλη ομάδα δεν έφτασε ποτέ στο Champions League, από αυτές που ξεκινούν από τους προκριματικούς γύρους: ΨΥΧΗ UNLIMITED.
Όταν την ποιότητα την έχεις. Όταν τις ικανότητες τις έχεις. Το μόνο που χρειάζεσαι για να κάνεις το "break" είναι ΨΥΧΗ UNLIMITED.
Και οι ποδοσφαιριστές μας AYTH THN ΨΥΧΗ την έχουν. Το έδειξαν και το απέδειξαν. Πολλές φορές. Το μόνο που χρειάζεται τώρα, είναι να την επιστρατεύσουν.
Και αφού ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΑΥΤΟΙ ΤΟ ΘΕΛΟΥΝ ΠΙΟ ΠΟΛΥ, θα το κάνουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου