Ε ρε Ιβάν που σας χρειάζεται!

Δεν ήταν τύχη (άλλωστε, προσωπικά, δεν πιστεύω στον παράγοντα "τύχη" όσον αφορά το ποδόσφαιρο), δεν ήταν εμπειρία (και η Παρτίζαν ήταν πιο έμπειρη και από την αελ, όπως ήταν και από μας), δεν ήταν ο ενθουσιασμός του "πρωτάρη" (το 2011 δεν είμαστε πρωτάρηδες).

Ήταν η ικανότητα ΕΝΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ να διαχειριστεί ΑΨΟΓΑ το υλικό που είχε, τον ενθουσιασμό και δίψα των ποδοσφαιριστών του, την εξέλιξη των αγώνων μέσα στο γήπεδο, την πίεση του απαιτητικού κόσμου του ΑΠΟΕΛ που νομίζουμε ότι είμαστε η Ρεάλ/Μπάρτσα αλλά σε πιο μικρή χώρα, την "υπεροψία" των αντιπάλων, που τον υποτίμησαν.

Δεν ήταν ΕΝΑ πράγμα που έκανε τη διαφορά... ήταν ΕΝΑΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ.


Διότι, καλή η θέληση και ο ενθουσιασμός, καλό το πάθος, αλλά χρειάζεται και μια Α ικανότητα για να κάνεις τις υπερβάσεις. Και τα κατά συρροήν "εγκλήματα" του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στην Ευρώπη αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.

Προκρίθηκε η ΑΝΤΕΡΛΕΧΤ στους Ομίλους του Champions League για πρώτη φορά μετά το 2006 και έκαναν σαν μικρά παιδιά!! Ρε σεις, μιλάμε για μια ΑΝΤΕΡΛΕΧΤ! Καταλαβαίνετε τι λέμε;

Καταλάβατε ότι ο ΑΠΟΕΛ διεκδίκησε δύο φορές είσοδο στους ομίλους του Champions League από τότε που ήρθε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και την κέρδισε ΚΑΙ τις δύο; Καταλάβατε τι κάναμε;

Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ΑΥΤΟΝ τον προπονητή; Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει τις ικανότητές του, που σίγουρα είναι ψηλότερου επιπέδου από αυτές που αξίζει οποιαδήποτε ομάδα του Κυπριακού πρωταθλήματος;

Δεν με νοιάζει αν κάνει λάθη. Όποιος δουλεύει και παράγει έργο (και τι έργο!!!), θα κάνει και λάθη.

Και κάτι άλλο. Κάτι που δεν είδα κανείς να αναφέρει τόσο καιρό που κάποιοι έστησαν ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ στον τοίχο για τις μεταγραφές και την "ατολμία" του να κάνει ανοίγματα.

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν είναι ούτε "αππωμένος" ούτε πετά στα σύννεφα. Γι αυτό και μετά τον περσινό θρίαμβο (που νόμισε το παμπούι ότι θα μπορούσε να επαναλάβει!!!) προσπάθησε να κρατήσει χαμηλούς τους τόνους και να μην "ξεφύγει" παρασυρόμενος από την τεράστια περσινή επιτυχία. Προσπάθησε να συγκρατήσει και τον ίδιο τον εαυτό του ούτως ώστε να μην πέσει στην παγίδα των αλόγιστων ανοιγμάτων. Και ίσως σ'αυτή του την προσπάθεια να ξεπέρασε το μέτρο και να έφτασε λίγο στο άλλο άκρο.

Είναι όμως φυσικό, μετά την αναταραχή που φέρνει μια μεγάλων διαστάσεων επιτυχία, να χρειάζονται όλοι χρόνο αναπροσαρμογής και επανάκτησης των ισορροπιών. Είναι μια μεταβατική περίοδος, και όπως γίνεται συχνά σε τέτοιες περιόδους, κάπου χάνεις το μέτρο, είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω.

Την Πέμπτη παίζουμε για άλλη μια πρόκριση σε Ευρωπαϊκή διοργάνωση. Ξανά στο κατώφλι Ευρωπαϊκών Ομίλων, για 4η συνεχόμενη χρονιά από τότε που ήρθε ο Ιβάν στον ΑΠΟΕΛ. Λογικά, θα περάσουμε. Και να μην όμως, διότι όλα είναι πιθανά, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς αξίζει της στήριξής μας. Καμιά φορά χρειάζονται και οι αποτυχίες για να λειτουργήσουν ως εξισορροπητές και να επαναφέρουν τα πράγματα στο σωστό δρόμο.


Όπως και να'χει, ότι και να γίνει φέτος σε Ευρώπη και Κύπρο...

πρέπει να γίνουμε ΑΣΠΙΔΑ για τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς και να τον ΠΕΙΣΟΥΜΕ να μείνει για πολλά ακόμα χρόνια στον ΑΠΟΕΛ.

Γιατί, πολύ απλά, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥΣ ΜΑΣ!

ΥΓ Κριτική να του κάνετε όση θέλετε... και χρειάζεται και επιβάλλεται. Αλλά να είμαστε παράλληλα και ΑΣΠΙΔΑ γύρω του. Και για το δικό του το καλό (διότι και αυτός χρειάζεται τον ΑΠΟΕΛ) αλλά, πάνω απ΄όλα, για το καλό του ΑΠΟΕΛ ΜΑΣ.