Το κάναμε το 4Χ4, με στυλ ΜΕΓΑΛΗΣ ομάδας, παρόλο που η ομάδα είναι ακόμα ανέτοιμη και χρειάζεται δουλειά. Όπως είπε και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στην τελευταία δημοσιογραφική διάσκεψή του, "μην μου θυμίζετε πόσα πράγματα πρέπει να δουλέψουμε ακόμα!". Και όπως μας ανέλυσε και σε προηγούμενη συνέντευξη τύπου, αφού η απόφαση ήταν να γίνει ανανέωση της ομάδας σε περίπτωση που δεν κατακτούσαμε το προηγούμενο πρωτάθλημα, αυτό έπρεπε να γίνει. Και αυτή η ανανέωση έχει κόστος (αποκλεισμός από Europa League, μη ελκυστική εικόνα στο γήπεδο, παρά τις συνεχόμενες νίκες).
Και σιγά σιγά, φτάνουμε στην 5η αγωνιστική και τα καλά μας λαγουδάκια.
Σίγουρα μας αγχώνει ο επόμενος αγώνας, πολύ περισσότερο από άλλες φορές, αφού η ομάδα αλλάζει συνεχώς πρόσωπα, οι νέοι παίκτες έρχονται και παρέρχονται στην 11άδα, κάποιοι παλιοί παίκτες-κλειδιά δεν έπιασαν ακόμα καλές αποδόσεις, γενικά η ομάδα ακόμα ψάχνει ομοιογένεια και την ταυτότητά της. Ευτυχώς που έχει το DNA ΝΙΚΗΤΗ και ένα Άλντο Αντόρνο που βάλθηκε να σπάσει τα κοντέρ (πτου πτου μην τον γκαντεμιάσουμε, που λέει και ο Ιβάν!). Κατά τ΄άλλα, χρειάζεται χρόνος και παιχνίδια, και όσο τα καταφέρνουμε να περνάμε αυτή τη μεταβατική περίοδο αλώβητοι, έχει καλώς.
Κάναμε το 4Χ4 και είναι φυσικό να θέλουμε το 5Χ5, ιδιαίτερα πάνω στον πάλαι-ποτέ "αιώνιο". Και είναι φυσικό εμείς, οι οπαδοί, να αγχωνόμαστε. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αγχωθεί και η ομάδα.
Δεν χρειάζεται άγχος, χρειάζεται σοβαρότητα και αυτοσυγκέντρωση. Ο Γκουστάβο Μαντούκα π.χ., να είναι πιο συγκεντρωμένος στα τελειώματα των φάσεων, ο Νούνο Μοράις να ξαναβρεί τον παλιό, καλό εαυτό του, ο Άθως Σολωμού να είναι λίγο πιο συγκεντρωμένος όταν βγάζει σέντρα, και όλοι να δείχνουν μεγαλύτερη μαχητικότητα στη διεκδίκηση της μπάλας, όπως π.χ. έκαναν στο διάστημα μετά την επίτευξη του γκολ με Απόλλωνα.
Έχουμε και τους τραυματισμούς, που δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθούν. Ο Κλουκόφσκι χρειάζεται ως αριστερό μπακ, για να έχουμε το Νεκτάριο εναλλακτική λύση του Μαντούκα στο αριστερό άκρο της επίθεσης, σε περίπτωση που δεν αγωνιστεί τελικά ο Αλωνεύτης. Ο Μάριο Σέρτζιο τι γίνεται; Θα μείνει στον πάγκο; Τραυματίστηκε και ο Μπούντιμιρ, και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είπε μετά το ματς ότι τον προβληματίζει ο τραυματισμός του. Αυτό σημαίνει ότι μας αφήνει με μόνο κλασσικό σέντερ φορ το Σολάρι, και φυσικά, τον Άλντο Αντόρνο, που αν και δεν είναι σέντερ φορ, εμείς τον κάναμε, και φέτος μας βγαίνει. Τραυματίστηκε και ο Μπόρδα, άρα δεν έχουμε περιθώρια απώλειας άλλου κεντρικού αμυντικού, εκτός αν επιστρέψει ο Πίντο και πάει άμυνα ο Μοράις, ή αν επιστρέψει ο Κλουκόφσκι και πάει αυτός άμυνα.
Όλες αυτές οι πιθανές μετακινήσεις ποδοσφαιριστών από τη φυσική τους θέση σε άλλη λόγω ανάγκης, δημιουργεί προβλήματα στην προσπάθεια απόκτησης ομοιογένειας στην ομάδα. Δημιουργεί επίσης πολλά ερωτηματικά στον προπονητή μας, που δεν μπορεί να επιλέξει ένα αγωνιστικό πλάνο και να το δουλέψει μέσα στη βδομάδα, αφού οι τραυματισμοί που πρέπει να ξεκαθαρίσουν είναι αρκετοί. Δημιουργεί τέλος και μια ανασφάλεια στους ποδοσφαιριστές, που κάθε παιχνίδι καλούνται να παίξουν με διαφορετικούς συμπαίκτες και εναλλασσόμενους σχηματισμούς.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω δεδομένα, το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή έχουμε το 4Χ4 είναι όντως κατόρθωμα. Άσχετα αν το πρόγραμμά μας μέχρι τώρα δεν ήταν (θεωρητικά) δύσκολο. Ξέρουμε όλοι πολύ καλά πόσες φορές και πόσο πολύ μας στοίχισαν απώλειες από θεωρητικά "εύκολους" αντιπάλους.
Και τέλος, το μεγάλο ερωτηματικό Στάθης Αλωνεύτης. Όχι τόσο αν θα είναι έτοιμος αγωνιστικά μετά τον πρόσφατο τραυματισμό του, αλλά πώς θα αντιδράσει ψυχολογικά σε περίπτωση που κληθεί να αγωνιστεί. Όσο κι αν λέμε ότι οι ποδοσφαιριστές είναι επαγγελματίες, και ο Αλωνεύτης το απέδειξε περίτρανα πόσο καλός επαγγελματίας είναι, είναι και άνθρωπος και σίγουρα το τι θα ακούσει από την αντίπαλη κερκίδα δεν θα είναι καθόλου εύκολο να το διαχειριστεί. Ας μην ξεχνάμε ότι σ'αυτό το ματς οι αντίπαλοι είναι γηπεδούχοι, και από φέτος θα έχουν τα 3/4 του γηπέδου. Άρα, πλέον ο παράγοντας έδρα στους μεταξύ μας αγώνες παίρνει άλλη διάσταση.
Όπως και να'χει, η ομάδα θα δουλέψει όσο καλύτερα μπορεί υπό τα δεδομένα, και θα αναμένουμε να δώσει τον καλύτερό της εαυτό στο γήπεδο. Κάτι μου λέει ότι οι "ντεφορμέ" παλιοί μας Μοράις και Μαντούκα θα αναγεννηθούν σ'αυτό το ματς, αφού πλέον ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει ένα ντέρμπι με τον "αιώνιο" και το νοιώθουν στο πετσί τους. Επίσης οι Κύπριοι παίκτες μας, ο Αρχηγός Κωνσταντίνος Χαραλαμπίδης, ο Νεκτάριος Αλεξάνδρου και ο Άθως Σολωμού σίγουρα αντιμετωπίζουν τα ματς με την ομόνοια πολύ διαφορετικά από οποιαδήποτε άλλα ματς. Άλλο Απόλλωνας, άλλο ομόνοια. Όπως και να το δει κανείς, δεν είναι το ίδιο.
Δεν χρειάζεται άγχος, αλλά σοβαρότητα. Σοβαρότητα και αυτοσυγκέντρωση κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Πάθος και μαχητικότητα σε όλες τις φάσεις. Αποφυγή αβίαστων λαθών. Μεγαλύτερη προσοχή στο τελείωμα των φάσεων.
Στο κάτω κάτω, ακόμα και ανέτοιμη ως ομάδα....
ΕΙΣΑΙ ΑΠΟΕΛ! Και ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΠΟΡΕΙΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου