Όχι άλλες χαμένες ευκαιρίες ΑΠΟΕΛ μου!

Το άπαν σύμπαν (με αρχηγό τον Ζοζέ Μουρίνιο) παραδέχθηκε τότε, το 2012, ότι ο ΑΠΟΕΛ είχε πετύχει έναν άθλο. Έναν άθλο που υπερέβαινε, όπως πολύ χαρακτηριστικά είχε τότε πει ο SPECIAL ONE, ακόμα και την επιτυχία αυτού που θα κατακτούσε εν τέλει το Champions League. 

Μια επιτυχία που δεν μας τη χάρισε κανένας.. Έναν άθλο που πετύχαμε βήμα-βήμα, με σοβαρότητα, σωστή προετοιμασία, ταπεινότητα, ομοψυχία (ομάδα-κόσμος), ΠΙΣΤΗ.

Από τότε, Κάποιος εκεί ψηλά αποφάσισε να ανταμείψει αυτή τη μικρή ομάδα με τη μεγάλη καρδιά. Και άρχισαν να πέφτουν βροχή οι ευκαιρίες. 

Ας τις θυμηθούμε.

Ιανουάριος 2012

Από τον Οκτώβριο 2011 υπήρχε η κοινή παραδοχή ότι ο ΑΠΟΕΛ είχε σοβαρό πρόβλημα έλλειψης σέντερ φορ (Αϊλτον τραυματίας, Σολάρι με τα γνωστά προβλήματα, Ατόρνο ακόμα στη διαδικασία μετάλλαξης από χαφ σε φορ). Εν τω μεταξύ η ομάδα είχε εξασφαλίσει την παρουσία της στους 16 του Τσ.Λ., κάτι που την καθιστούσε πολύ ελκυστικό προορισμό για ποδοσφαιριστές που σε άλλη περίπτωση δεν θα καταδέχονταν να κοιτάξουν προς Κύπρο μεριά. Συν το ότι τα ταμεία ήταν γεμάτα (κατ'ακρίβεια, ξεχείλιζαν από ευρώ).

Μοναδική ευκαιρία να φέρεις ΕΝΑΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ παικταρά.

Χάθηκε.

Καλοκαίρι 2012

Ως αποτέλεσμα του πιο πάνω, χάθηκε το πρωτάθλημα (και το b2b) στο "παρά τρίχα". Άρα χάθηκε και η δυνατότητα να διεκδικήσουμε ξανά είσοδο στους ομίλους του Τσ.Λ. Ως εκ τούτου, προπονητής & διοίκηση αποφάσισαν ότι θα ξηλώσουν την ομάδα και θα χτίσουν νέα, χωρίς να κάνουν "αππομάρες", με αποτέλεσμα να ζήσουμε την πιο αποτυχημένη μεταγραφική περίοδο στην ιστορία της ομάδας. 

Εδώ είχαμε μοναδική ευκαιρία, ακόμα και μετά την απώλεια του πρωταθλήματος 2012, να κάνουμε ότι είχαμε κάνει το 2010, δλδ να βάλουμε 5-6 ποιοτικές πινελιές στην υφιστάμενη ομάδα χτίζοντας την ομάδα που θα έπαιρνε το πρωτάθλημα 2012-13 και που θα διεκδικούσε είσοδο στους ομίλους του Τσ.Λ. 2013.

Το πρωτάθλημα το πήραμε, αλλά η ομάδα ήθελε εκ νέου ξήλωμα.

Με διαδοχική είσοδο σε ευρωπαϊκούς ομίλους (Γ.Λ.) είχαμε την ευκαιρία να εδραιωθούμε στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο ως μια μικρή μεν, σταθερή δε ομάδα (και άρα ένας ελκυστικός προορισμός για καλούς αλλά όχι ακόμα "σταρ" ποδοσφαιριστές).

Χάθηκε.

Καλοκαίρι 2013

Μοναδική ευκαιρία να διεκδικήσουμε είσοδο στους ομίλους του Τσ.Λ. έχοντας πια ένα τσουβάλι βαθμούς στην κατάταξη της UEFA.

Ως αποτέλεσμα, όμως, του πιο πάνω (Καλοκαίρι 2012), και αυτή η ευκαιρία χάθηκε.

Έμμετ Μαλόουν

Και ενώ αποκλειστήκαμε πανηγυρικά και από τις δύο διοργανώσεις, Αυτός εκεί ψηλά αποφάσισε ότι δεν θα μας εγκαταλείψει (ακόμα). Και να ο ΑΠΟΕΛ στους ομίλους του Γ.Λ. από το πουθενά. 

Εν τω μεταξύ, τα ταμεία άδειασαν (χωρίς να έχουμε δημιουργήσει τίποτε το αξιόλογο), ο προπονητής που φέραμε ακουστά το είχε το ποδόσφαιρο, η ομάδα στο γήπεδο σερνόταν, και ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ προσπαθούσε να καταλάβει πώς είναι δυνατόν μέσα σε ενάμιση μόνο χρόνο και μετά που μπήκαν στα ταμεία σου δεκάδες εκατομμύρια ευρώ να έχεις μπροστά σου ένα έκτρωμα που μόνο ΑΠΟΕΛ δεν θύμιζε.

Ως αποτέλεσμα, η ευκαιρία που μας ήρθε "εξ' ουρανού" με την παρουσία μας στους ομίλους του Γ.Λ. να κάνουμε κάτι καλό και να βάλουμε λίγο ζεστό χρήμα στα ταμεία μας χάθηκε και αυτή, αφού δεν καταφέραμε να κάνουμε τίποτε το ιδιαίτερο.

Ιανουάριος 2014

Και τότε ήρθε ο Δώνης και η νέα διοίκηση. Δηλαδή ήρθαν πιο νωρίς, αλλά το αποτέλεσμα άρχισε να γίνεται αισθητό μετά τον Ιανουάριο, με τις προσθήκες των ΝτεΒι (κατά κύριο λόγο) και Σαντίν.

Και ήρθε η μεγάλη ανατροπή. Το "πτώμα" που σερνόταν μέχρι τότε στα γήπεδα άρχισε να γίνεται ομάδα. Και από το -8 βρέθηκε να τα σαρώνει όλα: Κύπελλο, Πρωτάθλημα.

Ακόμα μια ευκαιρία, λοιπόν, για τον ΑΠΟΕΛ.

Καλοκαίρι 2014 - Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ;

Ένα αξιόμαχο σύνολο (η ομάδα που πήρε το πρωτάθλημα) χρειαζόταν 3-4 σοβαρές/ποιοτικές πινελιές για να διεκδικήσει με αξιώσεις την είσοδο στους ομίλους του Τσ.Λ. Με ένα τσουβάλι βαθμούς (τελευταία χρονιά που τους έχουμε όλους) και μια καλή κλήρωση, ο ΑΠΟΕΛ θα έχει ίσως την τελευταία ευκαιρία να αξιοποιήσει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ τα πλεονεκτήματα/ευκαιρίες που αποκόμισε λόγω του έπους του '11-'12.

18 Ιουλίου 2014

Και να που Αυτός εκεί ψηλά ΑΚΟΜΑ μας προσέχει! 18 Ιουλίου και η κληρωτίδα ευνοεί τον ΑΠΟΕΛ, αφού κληρώνεται με αντίπαλο (Ραμποτνίσκι ή Ελσίνκι) που είναι (ή τουλάχιστον, ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΗΤΑΝ) εύκολη υπόθεση για μια "στο χαλαρό" πρόκριση στα πλέι οφ.

Δυστυχώς όμως, οι 3-4 σοβαρές/ποιοτικές πινελιές που χρειαζόταν η ομάδα ΔΕΝ έγιναν, με κίνδυνο να χαθεί ακόμα μια (και ίσως η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ) ευκαιρία για τον ΑΠΟΕΛ μας.

Στα "πόδια" της παλιοσειράς, λοιπόν, το μέλλον του ΑΠΟΕΛ.

Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι οι Πάρντο, Μοράις, Μαντούκα, ΝτεΒι, Ατόρνο, Χαραλαμπίδης και Νεκτάριος θα καταφέρουν να σηκώσουν στους ώμους τους το μεγάλο βάρος της τελευταίας(;) ευκαιρίας του ΑΠΟΕΛ. Κανονικά δεν θα έπρεπε να επιφορτιστούν με τέτοιο βάρος, αφού θα έπρεπε να είχαν έρθει τουλάχιστον 2 ποιοτικές προσθήκες μέχρι τώρα. Δεν ήρθαν όμως (ο ΝτεΒι δεν θεωρείται προσθήκη, ο Εφραίμ δεν ξέρουμε αν θα μπορέσει να παίξει/βοηθήσει), και η πραγματικότητα λέει ότι το βάρος θα πέσει και πάλι σ'αυτούς. 

Πάμε, λοιπόν, με αποδυναμωμένη ομάδα (χωρίς Αλωνεύτη) και με την ελπίδα ότι Αυτός εκεί ψηλά θα συνεχίσει να προσέχει τον ΑΠΟΕΛ και θα δώσει στην "παλιοσειρά" δύναμη να κάνουν αυτό που πρέπει.

Αν, ω μη γένειτο, δεν τα καταφέρουν, ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ, ΜΑ ΚΑΜΙΑ, ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ! Όχι για τους ποδοσφαιριστές, αλλά γι αυτούς που άφησαν όλες τις πιο πάνω ευκαιρίες να πάνε χαμένες, ξανά και ξανά.

Το 2010 κάναμε αυτό που έπρεπε. Και βρεθήκαμε στους "8".

Από τότε, σε καμιά περίπτωση ΔΕΝ κάναμε αυτό που έπρεπε. Και βρεθήκαμε να βιώνουμε αποκλεισμούς από κάποιες Μπακού, Μάριμπορ, Ζούλτε και να φοβόμαστε κάποιες Ραμποτνίσκι/Ελσίνκι. Και λέω "κάποιες", όχι γιατί υποτιμώ τις ομάδες αυτές, αλλά γιατί υποτιμώ αυτό που είναι ο ΑΠΟΕΛ σήμερα σε συνάρτηση με το τι ομάδα θα μπορούσε να ήταν αν αξιοποιούσε όλες τις πιο πάνω ευκαιρίες που του δόθηκαν από τον Ιανουάριο 2012 μέχρι σήμερα.

Παρ΄όλ΄αυτά, Κάποιος φρόντισε να ΜΗΝ είναι (ακόμα) αργά.

Ας το αξιοποιήσουμε (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!).