Η ΧΑΡΑ ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ (soon)??

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Το κείμενο που ακολουθεί είναι διάχυτο από ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ. Φιλική συμβουλή σε όσους ξύπνησαν κεφάτοι ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ.

Σήμερα έχω τις μαύρες μου. Φως φανάρι άλλωστε. Εδώ και καιρό νοιώθω ότι τίποτε γύρω μου δεν πάει καλά. Και όσα ακούω και διαβάζω καθημερινά, εντείνουν αυτό το συναίσθημα και το έφεραν πλέον στο επίπεδο του "μαύρη μαυρίλα πλάκωσε". Ελπίζω και εύχομαι αυτό να συμβαίνει επειδή φοράω μαύρα γυαλιά. Ίσως γι αυτό βλέπω το τούννελ κατάμαυρο και χωρίς(;) φως.

Πολιτική, Οικονομία, ΑΠΟΕΛ. Αν εξαιρέσουμε το τελευταίο που βρίσκεται στο "γκρίζο", τα υπόλοιπα έχουν πάρει επικίνδυνες αποχρώσεις του ΜΑΥΡΟΥ. Τα όσα ακούω και διαβάζω αγγίζουν τα όρια του ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ. Προσπαθώ να τα εξηγήσω με τη λογική, άντε να επιστρατεύσω και μια γερή δόση αισιοδοξίας (που συνήθως δεν μου λείπει) και να διακρίνω έστω και λίγο φως στην άκρη του τούννελ. Δυστυχώς, δεν τα κατάφερα.

Ακούω για ανάγκη της χώρας μου για δανεισμό δισεκατομμυρίων. Ακούω (και βλέπω) δεκάδες χιλιάδες ανέργους. Ακούω για νεκρή αγορά (ή έστω στον αναπνευστήρα). Ακούω για εκατομμύρια έλλειμμα στον ΑΠΟΕΛ (που μέχρι τώρα αποτελούσε τη μοναδική πηγή φωτός στην όλη μαυρίλα). Και δεν βλέπω πουθενά ΟΡΑΜΑ. Σε κανένα επίπεδο. Διότι, όσο μαύρα και άραχνα και να είναι τα πράγματα, όταν υπάρχει ΟΡΑΜΑ υπάρχει και ΕΛΠΙΣ (δεν είναι δικό μου αυτό, κάπου το διάβασα πρόσφατα).

Υπάρχει κανείς που να μπορεί να μας δώσει ΟΡΑΜΑ; Κάπου να πιαστούμε;

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω το ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ. Ούτε στην πολιτική, ούτε στην οικονομία, ούτε στον ΑΠΟΕΛ. Και όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, αυτό που έχει σημασία και καθορίζει καταστάσεις είναι ακριβώς αυτό το παρασκήνιο. Εγώ όμως, ως πολίτης, ως οπαδός, είμαι υποχρεωμένη να πάρω αυτά που βλέπω ως δεδομένα, μη γνωρίζοντας αν κρύβονται "άσοι" από πίσω. Κάτι που πολύ αμφιβάλλω ούτως ή άλλως.

Άρα τι μου μένει; Αφού δεν μπορώ να γνωρίζω το τι συμβαίνει στην πραγματικότητα, είμαι υποχρεωμένη να εμπιστευτώ τυφλά αυτούς που γνωρίζουν. Και να εναποθέσω τις ελπίδες μου για καλύτερες μέρες στα δικά τους χέρια και στην όποια ικανότητά τους να διαχειριστούν τα πραγματικά δεδομένα με τέτοιο τρόπο που να δούμε σε κάποια στιγμή φως στην άκρη του τούννελ (τετριμμένο μεν, αλλά πάει γάντι δε). Γιατί προσωπικά, αυτό ακριβώς αισθάνομαι: Ότι βρίσκομαι μέσα σε ένα κατασκότεινο τούννελ και προχωρώ προς μια κατεύθυνση στα τυφλά, ελπίζοντας ότι υπάρχει έξοδος, ότι ακολουθώ τη σωστή πορεία προς αυτήν, και ότι αργά ή γρήγορα θα φανεί ΦΩΣ.

Εμπιστοσύνη. Όσον αφορά την πολιτική και την οικονομία, λυπάμαι πολύ αλλά δεν μπορώ να έχω πλέον ΚΑΜΜΙΑ. Ποιον να εμπιστευτώ; Αυτούς που μας έφεραν ως εδώ και που δείχνουν να μην έχουν πάρει χαμπάρι για το τι έκαναν, που ρίχνει την ευθύνη ο ένας στον άλλο, που ΚΑΝΕΙΣ δεν βρέθηκε να βγει μάγκικα και να πει "Ναι ρε, ΕΧΩ ΚΙ ΕΓΩ ΤΟ ΜΕΡΙΔΙΟ ΕΥΘΥΝΗΣ ΜΟΥ, το αναλαμβάνω, και ΠΡΟΤΕΙΝΩ αυτό και αυτό για να διορθώσω και το δικό μου λάθος, και αυτά των άλλων". Δεν θέλω να μου πουν συγγνώμη. ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΟΡΑΜΑ. Και αυτά ισχύουν και για τους νυν, και για τους πρώην, και για τους επόμενους.

Εμπιστοσύνη. Όσον αφορά τον ΑΠΟΕΛ έχω περάσει από διάφορα στάδια όπως τυφλή (σχεδόν) εμπιστοσύνη, ανησυχία, προβληματισμό, αμφισβήτηση. Και δεν αναφέρομαι στην οικονομική διαχείριση, η οποία θεωρώ ότι το μόνο που στερείται είναι την ικανότητα αυτών που διαχειρίζονται το συγκεκριμένο θέμα να μεγιστοποιήσουν τα έσοδα και τις πηγές τους, ανάλογα με τις δυνατότητες της ομάδας. Απ΄εκεί και πέρα, θεωρώ ότι η οικονομική διαχείριση ήταν καλή έως πολύ καλή. Και όσοι μιλούν για 50εκ έσοδα την τελευταία 3ετία και διερωτούνται πού πήγαν αυτά και γιατί έμειναν μόνο 8εκ, ας κάνουν τον εξής "μπακαλίσιμο" υπολογισμό για να ησυχάσουν:

Προυπολογισμός 3 ετών περίπου 8εκ Χ 3= 24εκ + πριμ 2010&2012 γύρω στα 10εκ= 34εκ + 8εκ που έχουμε=42εκ. Μας λείπουν άλλα 8εκ τα οποία θεωρώ ότι είναι λογικό να δόθηκαν σε φόρους (λόγω αυξημένων εσόδων - πιθανόν να αγγίζουν και το ποσό των 3-4εκ) και εξόφληση των παλιών χρεών το 2010.

Μπορεί ο πιο πάνω υπολογισμός να είναι όντως "μπακαλίσιμος" αλλά πάνω κάτω οι αριθμοί είναι κοντά στην πραγματικότητα (απ΄ότι λένε και διαβάζουμε) και άρα δεν βλέπω τίποτε το μεμπτό και καμιά πηγή προβληματισμού. Ίσως φανήκαμε πιο "γενναιόδωροι" από ότι έπρεπε σε αρκετά έξοδα κατά τη διάρκεια των δύο συμμετοχών μας στο CL, αλλά ΟΚ, όταν υπάρχει ένα γενικό κλίμα ευφορίας, συχνά πυκνά όλοι πέφτουμε στην "παγίδα" της υπερβολικής γενναιοδωρίας.

Αυτό που με προβληματίζει αναφορικά με τον ΑΠΟΕΛ είναι αυτά που ακούω και διαβάζω το τελευταίο διάστημα, τόσον όσον αφορά το κλίμα που βγαίνει από τα "αποδυτήρια" της Εταιρείας (όχι του Αρχαγγέλου) όσο και από αυτό που βγαίνει από τα "χαρακώματα" των οπαδών, οργανωμένων και μη. Το κλίμα δεν είναι καλό, δεν εμπνέει αισιοδοξία, δεν είναι φωτεινό, και δεν βλέπω να γίνεται και κάτι για να αντιστραφεί. Έστω να διακρίνω ότι γίνεται μια προσπάθεια αντιστροφής. Και ανησυχώ. Και με παίρνει από κάτω, και τα βλέπω όλα μαύρα.

Είχα προειδοποιήσει από την αρχή ότι το κείμενο αυτό είναι διάχυτο από απαισιοδοξία. Ίσως να είναι η μέρα και απλά να ξύπνησα "στραβά", ίσως να έχουν μαζευτεί πολλά και άρχισαν να ξεχυλίζουν......

Απολογούμαι σε όσους συνέχισαν να διαβάζουν, αν τους χάλασα τη διάθεση. Αλλά το blog αυτό το δημιούργησα και το διατηρώ για να εκφράζω τη δική μου διάθεση. Κάτι σαν ψυχοθεραπεία. Και η διάθεσή μου αυτή τη στιγμή (δηλαδή τον τελευταίο καιρό) ΔΕΝ είναι καλή.

Η ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ.

Η ΕΛΠΙΣ ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ.

Η ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ.

Η ΧΑΡΑ ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ (soon)??

Καλημέρα.