Όταν ο Σέρβος "πήρε ανάποδες"

Ένα καταπληκτικό βίντεο από τη συνέντευξη τύπου του Zeljco Obradovic μετά τον αγώνα Ευρωλίγκας ΠΑΟ-Πρόκομ τον Ιανουάριο του 2009.

Ο Παναθηναϊκός είχε κερδίσει το ματς με 22 πόντους διαφορά. Και όμως, ο κ. Obradovic ήταν έξω φρενών!! Έξω φρενών με τους παίκτες του, στους οποίους τα "χώνει" απερίφραστα και μάλιστα, δημόσια!

Κάποιος θα έλεγε ότι η αγωνιστική παρουσία των παικτών σε ένα ματς είναι πρώτα ευθύνη του προπονητή και μετά των ίδιων. Και αυτό ισχύει στις περισσότερες των περιπτώσεων.

Όταν όμως ο προπονητής είναι κάποιος του οποίου οι ικανότητες είναι δεδομένες και έχουν αποδειχθεί περίτρανα και διαχρονικά, και όταν ο προπονητής αυτός διακατέχεται από πάθος και όχι κορεσμό, τότε ΔΕΝ ΑΝΕΧΕΤΑΙ και ΔΕΝ ΚΑΛΥΠΤΕΙ τους παίκτες του που με τη συμπεριφορά τους δείχνουν ότι αυτοί ΔΕΝ συμμερίζονται το πάθος του προπονητή τους.

"... αν κάποιος από τους παίκτες είναι ικανοποιημένος που κερδίσαμε με 22 (πόντους διαφορά) αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν καταλάβει τους στόχους μας."

"... σεβαστείτε τους εαυτούς σας. Δεν σεβάστηκαν τους εαυτούς τους, αυτό είναι το πρόβλημα."

"... Είστε μια ομάδα που όλοι σκέφτονται: Ο Παναθηναϊκός είναι καλή ομάδα, ο Παναθηναϊκός έχει πιθανότητες να πάει στο φάιναλ φορ. Τι φάιναλ φορ; Ποιος θα πάει στο φάιναλ φορ; Αυτός ο Παναθηναϊκός; Δεν γίνεται! Δεν είμαι βλάκας να σκέφτομαι κάτι τέτοιο. Δεν έχουμε πιθανότητες να πάμε στο φάιναλ φορ. Όλοι θέλουν στο ΤΟΡ16 να κληρωθούν μαζί μας, αν συνεχίσουμε να παίζουμε με αυτό τον τρόπο. Κι εσείς πιστεύετε ότι αυτό έτσι αλλάζει; Ας παίξουμε τώρα, ας αρχίσουμε να παίζουμε τώρα... Πώς να παίξουμε; Πώς;"

"... ποτέ στη ζωή μου δεν σταμάτησα να προσπαθώ να πετύχω τα πάντα, ίσως και παραπάνω. Αυτός είναι ο χαρακτήρας μου και πιστεύω ότι έχω μερικούς παίκτες με τον ίδιο χαρακτήρα. Μερικούς όμως, ε! Το επαναλαμβάνω, μερικούς παίκτες για να είμαστε ειλικρινείς και να λέμε πράγματα που πιστεύουμε. Μερικοί από αυτούς, μερικοί από αυτούς δεν αξίζουν να φορούν τη φανέλα του Παναθηναϊκού, με τον τρόπο που παίζουν σε μερικά παιχνίδια."

"...Το όνομά μου είναι Ομπράντοβιτς... και μπορούμε να κάνουμε τα πάντα για να βρούμε τον τρόπο, τα πάντα! ... αλλά θα παλέψω, θα προσπαθήσω να βρω στρατιώτες, ανθρώπους που θα πεθάνουν στο γήπεδο, μαζί μου!"

"...Πρέπει να βρω παίκτες που ενδιαφέρονται να παίξουν. Πρέπει να το δω αυτό στα μάτια τους, πριν πάνε στο παιχνίδι, θέλω να το δω αυτό και δεν το βλέπω και δεν ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, δεν με ενδιαφέρει. Είναι αυτό που τους εξηγώ: Είστε καλοί παίκτες, έχετε κερδίσει τα πάντα, αλλά αυτά είναι... παρελθόν! Είναι κάτι που κανείς δεν θυμάται. Το μέλλον είναι το μόνο σημαντικό."

Τελικά, το συμπέρασμα είναι πως ο άνθρωπος, ο ΗΓΕΤΗΣ που δεν επαναπαύεται ποτέ στις δάφνες του, που πάντα προσπαθεί για το κάτι παραπάνω, ΑΡΓΑ Ή ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ.

Πάθος, αποφασιστικότητα, ειλικρίνεια. Κανένας συμβιβασμός με τη μετριότητα. Πλήρης και ξεκάθαρη απόρριψη της αδιαφορίας. 

Και έρχομαι στα δικά μας. 

Γιατί κύριοι τρέξατε όλοι να προλάβετε να περάσετε στην ψυχολογία των ποδοσφαιριστών μας την πεποίθηση ότι "Αυτό που πετύχαμε είναι αδύνατο να ξαναγίνει"; 

Δεν καταλάβατε ότι έτσι βάλατε ταφόπλακα στο δικαίωμα των ποδοσφαιριστών να ονειρεύονται, να κοιτάνε πιο ψηλά; 

Δεν καταλάβατε ότι έτσι τους κόψατε τα φτερά; 

Δεν γνωρίζετε ότι όταν ανέβεις μια φορά στην κορυφή, το φυσιολογικό είναι να στοχεύεις πλέον τουλάχιστον εκεί, αν όχι και παραπάνω; Ότι από κει και πέρα, οτιδήποτε λιγότερο σου είναι αδιάφορο; 

Τι φοβηθήκατε και βιαστήκατε να τους κόψετε τα φτερά, ακόμα και τότε, όταν ακόμα ζούσαν το όνειρο; 

Είναι απλό. Όταν η ευθυνοφοβία εκτοπίζει το πάθος, το ρίσκο, τη δίψα για το κάτι παραπάνω, τότε φυσιολογικά θα έρθει η πτώση. Η πτώση όχι από το "απίστευτο" στο φυσιολογικό, αλλά ακόμα πιο κάτω.

Είναι δικαίωμα καθενός που αγωνίζεται να στοχεύει στο 100. Δικαίωμα και όχι υποχρέωση να το πετυχαίνει πάντα. Αλλά αν στοχεύεις στο 100, έχεις πιθανότητες κάποτε να το πετύχεις, ενώ όταν δεν τα καταφέρνεις θα επιτυγχάνεις το 90, το 95.

Όταν όμως ΑΠΟΚΛΕΙΕΙΣ το 100 και στοχεύεις στο 90, τότε το πιθανότερο είναι να πέσεις κάτω από το 80.

Δείτε το βίντεο με τη συνέντευξη Ομπράντοβιτς. 

Μάθημα ζωής.